ภิกษุ ท. ! บุคคลผู้ ประกอบด้วยกามโยคะ และประกอบด้วยภวโยคะ ย่อมเป็น อาคามี คือผู้มาสู่ความเป็นอย่างนี้ (ความเป็นมนุษย์ผู้บริโภคกาม).
-ภิกษุ ท. ! บุคคลผู้ ประกอบด้วยกามโยคะ และประกอบด้วยภวโยคะ ย่อมเป็น อาคามี คือผู้มาสู่ความเป็นอย่างนี้ (ความเป็นมนุษย์ผู้บริโภคกาม).
ภิกษุ ท. ! บุคคลผู้ ปราศจากกามโยคะ แต่ยังประกอบด้วยภวโยคะ ย่อมเป็น อนาคามี คือผู้ไม่มาสู่ความเป็นอย่างนี้ .
ภิกษุ ท. ! บุคคลผู้ ปราศจากกามโยคะ และปราศจากภวโยคะ ย่อมเป็น อรหันต์สิ้นอาสวะ. ดังนี้.
(คาถาผนวกท้ายพระสูตร)
สัตว์ทั้งหลาย ผู้ประกอบด้วยกามโยคะและภวโยคะทั้งสองอย่าง ย่อม ไปสู่สังสาระ อันเป็นเครื่องให้ถึงซึ่งชาติและมรณะ.
ส่วนสัตว์ผู้ละกามแล้ว แต่ยังไม่ถึงความสิ้นอาสวะ ยังประกอบอยู่ด้วยภวโยคะนี้เรียกว่าอนาคามี.
ส่วนพวกที่ตัดความสงสัยได้แล้ว สิ้นมานะและภพใหม่ก็ถึงฝั่งนอกแห่งโลก คือถึงความสิ้นอาสวะ.