พระสุตตันตปิฎกไทย: 15/72/278 279

สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
เล่ม 15
หน้า 72
นานาติตถิยวรรคที่ ๓ สิวสูตรที่ ๑
[๒๗๘] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิก เศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้น เมื่อปฐมยามล่วงแล้ว สิวเทวบุตร มีวรรณะงามยิ่งนัก ยังพระวิหารเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง เข้าไปเฝ้า พระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นแล้ว จึงถวาย อภิวาทพระผู้มีพระภาคแล้วได้ยืน อยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ
[๒๗๙] สิวเทพบุตร ครั้นยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้กล่าว คาถาเหล่านี้ ใน สำนักพระผู้มีพระภาคว่า บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษ ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ บุคคลรู้ทั่วถึงพระสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว เป็นผู้ประเสริฐ ไม่ เป็นผู้ตกต่ำ บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น ควรทำความ สนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ บุคคลรู้ทั่วถึงพระสัทธรรมของพวกสัตบุรุษ แล้ว ย่อมได้ปัญญา ไม่คลาดเป็นอย่างอื่น บุคคลควรสมาคมกับพวก สัตบุรุษเท่านั้น ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ บุคคลรู้ทั่วถึง พระสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว ย่อมไม่เศร้าโศกในท่ามกลางแห่ง ความเศร้าโศกบุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น ควรทำความ สนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ บุคคลรู้ทั่วถึงพระสัทธรรมของพวกสัตบุรุษ แล้วย่อม รุ่งโรจน์ในท่ามกลางหมู่ญาติ บุคคลควรสมาคมกับพวก สัตบุรุษเท่านั้น ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ เหล่าสัตว์รู้ทั่ว ถึงพระสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้วย่อมถึงสุคติ บุคคลควรสมาคม กับพวกสัตบุรุษเท่านั้น ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ เหล่า สัตว์รู้ทั่วถึงพระสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว ย่อมยืนยงตลอดไป ฯ