พระสุตตันตปิฎกไทย: 10/67/69      
      สุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค
      
     
 
    
        
          
                  ข้าพระองค์ได้ยินมาอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ
      ดูกรอานนท์ พวกเจ้าวัชชีจักสักการะเคารพนับถือบูชาท่านที่เป็นผู้ใหญ่    ของพวกเจ้า
วัชชี และจักเชื่อฟังถ้อยคำของท่านเหล่านั้นอยู่เพียงใด พึงหวังได้    ซึ่งความเจริญอย่างเดียว ไม่มี
เสื่อม เพียงนั้น ฯ
      ดูกรอานนท์ เธอได้ยินมาอย่างไร พวกเจ้าวัชชีไม่ฉุดคร่าขืนใจสตรีหรือ กุมารีในสกุล
ให้อยู่ร่วมด้วยหรือ ฯ
      ข้าพระองค์ได้ยินมาอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ
      ดูกรอานนท์ พวกเจ้าวัชชีจักไม่ฉุดคร่าขืนใจสตรีหรือกุมารีในสกุล ให้ อยู่ร่วมด้วยอยู่
เพียงใด พึงหวังได้ซึ่งความเจริญอย่างเดียว ไม่มีเสื่อม เพียงนั้น ฯ
      ดูกรอานนท์ เธอได้ยินมาอย่างไร พวกเจ้าวัชชีสักการะเคารพ นับถือ บูชาเจดีย์ของ
พวกเจ้าวัชชีทั้งภายในภายนอก และไม่ปล่อยให้ธรรมิกพลี ที่เคยให้   ที่เคยกระทำ แก่เจดีย์
เหล่านั้นเสื่อมทรามไปหรือ ฯ
      ข้าพระองค์ได้ยินมาอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ
      ดูกรอานนท์ พวกเจ้าวัชชีจักสักการะ เคารพ นับถือ บูชาเจดีย์ของ  พวกเจ้าวัชชี
ทั้งภายในภายนอก และจักไม่ปล่อยให้ธรรมิกพลี ที่เคยให้ ที่เคย   กระทำ แก่เจดีย์เหล่านั้น
เสื่อมทรามไปอยู่เพียงใด พึงหวังได้ซึ่งความเจริญ    อย่างเดียว ไม่มีเสื่อม เพียงนั้น ฯ
      ดูกรอานนท์ เธอได้ยินมาอย่างไร พวกเจ้าวัชชีจัดแจงไว้ดีแล้ว ซึ่ง  ความอารักขา
ป้องกันคุ้มครองอันเป็นธรรมในพระอรหันต์ทั้งหลาย ด้วยตั้งใจว่า  ไฉนหนอ พระอรหันต์ที่ยัง
มิได้มา พึงมาสู่แว่นแคว้นและที่มาแล้ว พึงอยู่เป็น   ผาสุกในแว่นแคว้น ดังนี้หรือ ฯ
      ข้าพระองค์ได้ยินมาอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ
      ดูกรอานนท์ พวกเจ้าวัชชีจักจัดแจงไว้ดีแล้ว ซึ่งความอารักขา ป้องกัน คุ้มครองอัน
เป็นธรรม ในพระอรหันต์ทั้งหลาย ด้วยตั้งใจว่า ไฉนหนอ พระอรหันต์  ที่ยังมิได้มา พึงมาสู่
แว่นแคว้น และที่มาแล้ว พึงอยู่เป็นผาสุกในแว่นแคว้น   ดังนี้ อยู่เพียงใด พึงหวังได้
ซึ่งความเจริญอย่างเดียว ไม่มีเสื่อม เพียงนั้น ฯ
 [๖๙] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะวัสสการพราหมณ์ อำมาตย์    ผู้ใหญ่ในมคธ
รัฐว่า ดูกรพราหมณ์ สมัยหนึ่ง เราอยู่ที่สารันททเจดีย์เขตเมือง    เวสาลีนี้ ณ ที่นั้นเราได้แสดง
อปริหานิยธรรมทั้ง ๗ นี้ แก่พวกเจ้าวัชชี ก็อปริหา    นิยธรรมทั้ง ๗ นี้ จักตั้งอยู่ในพวกเจ้าวัชชี