พระสุตตันตปิฎกไทย: 19/43/177 178 179 180 181      
      สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
      
     
 
    
        
          
            		         ฉันทสัมปทาสูตรที่ ๒
		   ฉันทสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
 [๑๗๗] ... เหมือนความถึงพร้อมแห่งฉันทะเลย ฯลฯ
		           จบ สูตรที่ ๑๐
		         อัตตสัมปทาสูตรที่ ๒
		   อัตตสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
 [๑๗๘] ... เหมือนความถึงพร้อมแห่งตนเลย ฯลฯ
		           จบ สูตรที่ ๑๑
		         ทิฏฐิสัมปทาสูตรที่ ๒
		   ทิฏฐิสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
 [๑๗๙] ... เหมือนความถึงพร้อมแห่งทิฏฐิเลย ฯลฯ
		           จบ สูตรที่ ๑๒
		       อัปปมาทสัมปทาสูตรที่ ๒
		 อัปปมาทสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
 [๑๘๐] ... เหมือนความถึงพร้อมแห่งความไม่ประมาทเลย ฯลฯ
		           จบ สูตรที่ ๑๓
		     โยนิโสมนสิการสัมปทาสูตรที่ ๒
		 โยนิโสมนสิการเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
 [๑๘๑] สาวัตถีนิทาน. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรายังไม่เล็งเห็นธรรมอันอื่นแม้สักอย่าง
หนึ่ง ซึ่งจะเป็นเหตุให้อริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ที่ยังไม่เกิดย่อมเกิดขึ้น
หรือที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมถึงความบริบูรณ์ เหมือนความถึงพร้อมแห่งการกระทำไว้ในใจ
โดยแยบคายเลย ดูกรภิกษุทั้งหลาย อันภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยการกระทำไว้ในใจโดยแยบคาย พึง
หวังข้อนี้ได้ว่า จักเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ จักกระทำให้มากซึ่งอริยมรรคอันประกอบ
ด้วยองค์ ๘.