พระสุตตันตปิฎกไทย: 19/410/1641 1642 1643 1644 1645

สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
เล่ม 19
หน้า 410
มหาปัญญวรรคที่ ๗ มหาปัญญสูตร เจริญธรรม ๔ ประการมีปัญญามาก
[๑๖๔๑] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญามาก ... . จบ สูตรที่ ๑ ปุถุปัญญสูตร เจริญ ... มีปัญญาแน่นหนา
[๑๖๔๒] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาแน่นหนา ... . จบ สูตรที่ ๒ วิปุลลปัญญสูตร เจริญ ... มีปัญญาไพบูลย์
[๑๖๔๓] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาไพบูลย์ ... . จบ สูตรที่ ๓ คัมภีรปัญญสูตร เจริญ ... มีปัญญาลึกซึ้ง
[๑๖๔๔] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาลึกซึ้ง ... . จบ สูตรที่ ๔ อัปปมัตตปัญญสูตร เจริญ ... มีปัญญาหาประมาณมิได้
[๑๖๔๕] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาประมาณมิได้ ... . จบ สูตรที่ ๕