พระสุตตันตปิฎกไทย: 14/360/753      
      สุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
      
     
 
    
        
          
            	สา.  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  มีบ้านในแคว้นวัชชีนามว่าปุพพชิระ  ที่หมู่บ้านนั้น  ท่าน
พระฉันนะยังมีสกุลมิตร  สกุลสหาย  และสกุลคนที่คอยตำหนิอยู่  ฯ
 [๗๕๓]  พ.  ดูกรสารีบุตร  ฉันนภิกษุยังมีสกุลมิตร  สกุลสหาย  และ  สกุลที่คอยตำหนิ
อยู่ก็จริง  แต่เราหาเรียกบุคคลว่า  ควรถูกตำหนิด้วยเหตุเพียงเท่านี้ไม่  ดูกรสารีบุตร  บุคคลใดแล
 ทิ้งกายนี้และยึดมั่นกายอื่น  บุคคลนั้นเราเรียกว่า  ควรถูกตำหนิ  ฉันนภิกษุหามีลักษณะนั้นไม่
ฉันนภิกษุหาศาตรามาฆ่าตัวอย่างไม่ควรถูกตำหนิ  ฯ
	พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระภาษิตนี้แล้ว  ท่านพระสารีบุตรจึงชื่นชมยินดี  พระภาษิตของ
พระผู้มีพระภาคแล  ฯ
				    จบ  ฉันโนวาทสูตร  ที่  ๒
				    _______________