พระสุตตันตปิฎกไทย: 24/303/217      
      สุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต
      
     
 
    
        
          
                    ในหมู่ชนที่ยังรังเกียจกันด้วยโคตร  กษัตริย์เป็นผู้ประเสริฐ
        สุด ท่านผู้สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ   เป็นผู้ประเสริฐสุดกว่า
        เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ฯ
     ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็คาถานี้นั้น สนังกุมารพรหมร้อยกรองไว้ถูกแล้วมิใช่ร้อยกรอง
ไว้ผิด กล่าวไว้ชอบแล้ว มิใช่กล่าวไม่ชอบ ประกอบด้วยประโยชน์มิใช่ไม่ประกอบด้วย
ประโยชน์ เราเห็นด้วย ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้เราก็กล่าวอย่างนี้ว่า
        ในหมู่ชนที่ยังรังเกียจกันด้วยโคตร  กษัตริย์เป็นผู้ประเสริฐสุด
        ท่านผู้สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ   เป็นผู้ประเสริฐสุดกว่าเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ฯ
                         จบสูตรที่ ๑๐
                       จบนิสสายวรรคที่ ๑
                   รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
     	๑. กิมัตถิยสูตร  			๒. เจตนาสูตร
     	๓. อุปนิสาสูตรที่ ๑  		๔. อุปนิสาสูตรที่ ๒
     	๕. อุปนิสาสูตรที่ ๓  		๖. พยสนสูตร
     	๗. สัญญาสูตร  			๘. มนสิการสูตร
     	๙. อเสขสูตร 		 		๑๐. โมรนิวาปนสูตร ฯ