---

[๒๘๗] อภัพพฐาน ๕ อย่าง ๑. ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะแกล้งปลงสัตว์จากชีวิต ๒. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะลักทรัพย์ อันเป็นส่วนแห่งความเป็นขโมย ๓. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะเสพเมถุนธรรม ๔. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะพูดเท็จทั้งรู้อยู่ ๕. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะกระทำการสั่งสมบริโภคกามเหมือนเมื่อครั้งยังเป็นคฤหัสถ์ อยู่ ฯ

---

[๒๘๘] พยสนะ ๕ อย่าง ๑. ญาติพยสนะ

---

[ความฉิบหายแห่งญาติ] ๒. โภคพยสนะ

---

[ความฉิบหายแห่งโภคะ] ๓. โรคพยสนะ

---

[ความฉิบหายเพราะโรค] ๔. สีลพยสนะ

---

[ความฉิบหายแห่งศีล] ๕. ทิฏฐิพยสนะ

---

[ความฉิบหายแห่งทิฐิ] ฯ ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย เพราะเหตุที่ญาติฉิบหายก็ดี เพราะเหตุที่โภคะฉิบหายก็ดี เพราะ เหตุที่ฉิบหายเพราะโรคก็ดี สัตว์ทั้งหลายย่อมจะไม่ต้องเข้าถึงอบายทุคติ วินิบาต นรก เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก ฯ ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย เพราะเหตุที่ศีลพินาศ หรือเพราะเหตุที่ทิฐิพินาศ สัตว์ทั้งหลาย ย่อมจะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก ฯ

---

[๒๘๙] สัมปทา ๕ อย่าง ๑. ญาติสัมปทา

---

[ความถึงพร้อมด้วยญาติ] ๒. โภคสัมปทา

---

[ความถึงพร้อมด้วยโภคะ] ๓. อาโรคยสัมปทา

---

[ความถึงพร้อมด้วยความไม่มีโรค] ๔. สีลสัมปทา

---

[ความถึงพร้อมด้วยศีล] ๕. ทิฏฐิสัมปทา

---

[ความถึงพร้อมด้วยทิฐิ] ฯ