พระสุตตันตปิฎกไทย: 11/174/228
สุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค
๒. โยพพนมทะ
[ความเมาในความเป็นหนุ่มสาว]
๓. ชาติมทะ
[ความเมาในชาติ] ฯ
อธิปเตยยะ ๓ อย่าง
๑. อัตตาธิปเตยยะ
[ความมีตนเป็นใหญ่]
๒. โลกาธิปเตยยะ
[ความมีโลกเป็นใหญ่]
๓. ธัมมาธิปเตยยะ
[ความมีธรรมเป็นใหญ่] ฯ
กถาวัตถุ ๓ อย่าง
๑. ปรารภกาลส่วนอดีตกล่าวถ้อยคำว่า กาลที่ล่วงไปแล้วได้มีแล้วอย่างนี้
๒. ปรารภกาลส่วนอนาคตกล่าวถ้อยคำว่า กาลที่ยังไม่มาถึงจักมีอย่างนี้
๓. ปรารภกาลส่วนที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าในบัดนี้ กล่าวถ้อยคำว่า กาลส่วนที่เกิดขึ้น
เฉพาะหน้าบัดนี้เป็นอยู่อย่างนี้ ฯ
วิชชา ๓ อย่าง
๑. บุพเพนิวาสานุสสติญาณวิชชา
[วิชชาคือความรู้จักระลึกชาติในก่อนได้]
๒. จุตูปปาตญาณวิชชา
[วิชชาคือความรู้จักกำหนดจุติ และอุปบัติของ
สัตว์ทั้งหลาย]
๓. อาสวักขยญาณวิชชา
[วิชชาคือความรู้จักทำอาสวะให้สิ้นไป] ฯ
วิหารธรรม ๓ อย่าง
๑. ทิพยวิหาร
[ธรรมเป็นเครื่องอยู่ของเทพดา]
๒. พรหมวิหาร
[ธรรมเป็นเครื่องอยู่ของพรหม]
๓. อริยวิหาร
[ธรรมเป็นเครื่องอยู่ของพระอริยะ] ฯ
ปาฏิหาริยะ ๓ อย่าง
๑. อิทธิปาฏิหาริยะ
[ฤทธิ์เป็นอัศจรรย์]