พระสุตตันตปิฎกไทย: 22/157/150

สุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต
เล่ม 22
หน้า 157
เป็นผู้ไม่รู้จักประมาณในโภชนะ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อ ความเสื่อมแก่ภิกษุผู้มีจิตหลุดพ้นในสมัย ฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุผู้มีจิต หลุดพ้นในสมัย ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน คือ ความเป็นผู้ไม่ชอบทำการงาน ๑ ความเป็น ผู้ไม่ชอบคุย ๑ ความเป็นผู้ไม่ชอบนอน ๑ ความเป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ๑ ความ เป็นผู้รู้จักประมาณในโภชนะ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อความ ไม่เสื่อมแก่ภิกษุผู้มีจิตหลุดพ้นในสมัย ฯ จบสูตรที่ ๑๐ จบติกัณฑกีวรรคที่ ๕ __________________ รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. ทัตวาอวชานาติสูตร ๒. อารภสูตร ๓. สารันททสูตร ๔. ติกัณฑกีสูตร ๕. นิรยสูตร ๖. มิตตสูตร ๗. อสัปปุริสทานสูตร ๘. สัปปุริสทานสูตร ๙. สมยวิมุตตสูตรที่ ๑ ๑๐. สมยวิมุตตสูตรที่ ๒ ฯ จบตติยปัณณาสก์ __________________