พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/99/64
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
ตีเรติ ฯ อถ โข วิสาขา มิคารมาตา ทิวาทิวสฺเสว ๑ เยน ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ
นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข วิสาขํ มิคารมาตรํ ภควา เอตทโวจ
หนฺท กุโต นุ ตฺวํ วิสาเข อาคจฺฉสิ ทิวาทิวสฺสาติ ฯ อิธ เม
ภนฺเต โกจิเทว อตฺโถ รญฺเญ ปเสนทิมฺหิ โกสเล ปฏิพทฺโธ
โหติ ฯ ตํ ราชา ปเสนทิ โกสโล น ยถาธิปฺปายํ ตีเรตีติ ฯ
อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ
อุทาเนสิ
สพฺพํ ปรวสํ ทุกฺขํ สพฺพํ อิสฺสริยํ สุขํ
สาธารเณ วิหญฺญนฺติ โยคา หิ ทุรติกฺกมาติ ฯ นวมํ ฯ
[๖๔] ๑๐ เอวมฺเม สุตํ ฯ เอกํ สมยํ ภควา อนุปิยายํ
วิหรติ อมฺพวเน ฯ เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา ภทฺทิโย
กาฬิโคธาย ปุตฺโต อรญฺญคโตปิ รุกฺขมูลคโตปิ สุญฺญาคารคโตปิ
อภิกฺขณํ อุทานํ อุทาเนสิ อโห สุขํ อโห สุขนฺติ ฯ อสฺโสสุํ
โข สมฺพหุลา ภิกฺขู อายสฺมโต ภทฺทิยสฺส กาฬิโคธาย ปุตฺตสฺส
อรญฺญคตสฺสปิ รุกฺขมูลคตสฺสปิ สุญฺญาคารคตสฺสปิ อภิกฺขณํ
อุทานํ อุทาเนนฺตสฺส อโห สุขํ อโห สุขนฺติ ฯ สุตฺวาน เตสํ
เอตทโหสิ นิสฺสํสยํ โข อาวุโส อายสฺมา ภทฺทิโย กาฬิโคธาย
ปุตฺโต อนภิรโต พฺรหฺมจริยํ จรติ ยํส ๒ ปุพฺเพ อคาริกภูตสฺส ๓
รชฺชสุขํ โส ตมนุสฺสรมาโน อรญฺญคโตปิ รุกฺขมูลคโตปิ
#๑ ม. ทิวาทิวสฺส ฯ ยุ. ทิวาทิวเสเยว ฯ ๒ ยุ. ยสฺส ฯ ๓ โป. ม. อคาริยภูตสฺส ฯ