พระสุตันตปิฎกบาลี: 17/92/139 140      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส ขนฺธวารวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            มารสฺส   อนุปาทิยมาโน   มุตฺโต   ปาปิมโต   ฯ   อิมสฺส   โข  ภิกฺขุ
มยา สงฺขิตฺเตน ภาสิตสฺส เอวํ วิตฺถาเรน อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพติ ฯ
 [๑๓๙]   อถ   โข   โส   ภิกฺขุ   ภควโต   ภาสิตํ  อภินนฺทิตฺวา
อนุโมทิตฺวา   อุฏฺฐายาสนา  ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา  ปทกฺขิณํ  ๑  กตฺวา
ปกฺกามิ  ฯ  อถ  โข  โส  ภิกฺขุ  เอโก  วูปกฏฺโฐ  อปฺปมตฺโต  อาตาปี
ปหิตตฺโต  วิหรนฺโต  นจิรสฺเสว  ยสฺสตฺถาย  กุลปุตฺตา  สมฺมเทวาคารสฺมา
อนคาริยํ        ปพฺพชนฺติ        ตทนุตฺตรํ       พฺรหฺมจริยปริโยสานํ
ทิฏฺเฐว   ธมฺเม   สยํ  อภิญฺญา  สจฺฉิกตฺวา  อุปสมฺปชฺช  วิหรติ  ๒  ฯ
ขีณา   ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ  อิตฺถตฺตายาติ
อพฺภญฺญาสิ ฯ อญฺญตโร จ ปน โส ภิกฺขุ อรหตํ อโหสีติ ฯ
 [๑๔๐]   สาวตฺถิยํ  ฯ  อาราเม  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข  โส
ภิกฺขุ   ภควนฺตํ   เอตทโวจ   สาธุ   เม   ภนฺเต   ภควา  สงฺขิตฺเตน
ธมฺมํ   เทเสตุ   ฯเปฯ  อาตาปี  ปหิตตฺโต  วิหเรยฺยนฺติ  ฯ  มญฺญมาโน
โข   ภิกฺขุ   พนฺโธ   มารสฺส   อมญฺญมาโน   มุตฺโต   ปาปิมโตติ   ฯ
อญฺญาตํ   ภควา   อญฺญาตํ   สุคตาติ   ฯ   ยถากถํ   ปน   ตฺวํ  ภิกฺขุ
มยา   สงฺขิตฺเตน  ภาสิตสฺส  วิตฺถาเรน  อตฺถํ  อาชานาสีติ  ฯ  รูปํ โข
ภนฺเต   มญฺญมาโน   พนฺโธ  มารสฺส  อมญฺญมาโน  มุตฺโต  ปาปิมโต  ฯ
เวทนํ  ฯ  สญฺญํ  ฯ  สงฺขาเร  ฯ  วิญฺญาณํ  มญฺญมาโน  พนฺโธ  มารสฺส
อมญฺญมาโน   มุตฺโต   ปาปิมโต   ฯ   อิมสฺส   ขฺวาหํ  ภนฺเต  ภควตา
สงฺขิตฺเตน   ภาสิตสฺส   เอวํ   วิตฺถาเรน  อตฺถํ  อาชานามีติ  ฯ  สาธุ
#๑ ยุ. ปทกฺขิณํ กตฺวาติ นตฺถิ ฯ    ๒ ยุ. วิหาสิ ฯ