พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/91/57      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
            คพฺภินี  อุปวิชญฺญา  ๑  ฯ  อถ  โข  สา  ปริพฺพาชิกา
 [๒] ปริพฺพาชกํ
เอตทโวจ   คจฺฉ   ตฺวํ   พฺราหฺมณ   เตลํ   อาหร  ยํ  เม  วิชาตาย
ภวิสฺสตีติ   ฯ   เอวํ   วุตฺเต  โส  ปริพฺพาชโก  ปริพฺพาชิกํ  เอตทโวจ
กุโต   ปนาหํ   โภติยา   ๓   เตลํ  อาหรามีติ  ฯ  ทุติยมฺปิ  โข  สา
ปริพฺพาชิกา    ตํ    ปริพฺพาชกํ    เอตทโวจ   คจฺฉ   ตฺวํ   พฺราหฺมณ
เตลํ   อาหร   ยํ   เม   วิชาตาย   ภวิสฺสตีติ  ฯ  ทุติยมฺปิ  โข  โส
ปริพฺพาชโก   ตํ   ปริพฺพาชิกํ   เอตทโวจ  กุโต  ปนาหํ  โภติยา  เตลํ
อาหรามีติ    ฯ   ตติยมฺปิ   โข   สา   ปริพฺพาชิกา   ตํ   ปริพฺพาชกํ
เอตทโวจ   คจฺฉ   ตฺวํ   พฺราหฺมณ   เตลํ   อาหร  ยํ  เม  วิชาตาย
ภวิสฺสตีติ
 [๕๗]   เตน   โข   ปน  สมเยน  รญฺโญ  ปเสนทิสฺส  โกสลสฺส
โกฏฺฐาคาเร   สมณสฺส   วา   พฺราหฺมณสฺส  วา  สปฺปิสฺส  วา  เตลสฺส
วา   ยาวทตฺถํ   ปาตุํ   ทียติ   โน   นีหริตุํ   ฯ   อถ   โข   ตสฺส
ปริพฺพาชกสฺส   เอตทโหสิ   รญฺโญ   โข   ปน   ปเสนทิสฺส   โกสลสฺส
โกฏฺฐาคาเร   สมณสฺส   วา   พฺราหฺมณสฺส  วา  สปฺปิสฺส  วา  เตลสฺส
วา   ยาวทตฺถํ   ปาตุํ   ทียติ   โน   นีหริตุํ   ยนฺนูนาหํ   ๔  รญฺโญ
ปเสนทิสฺส    โกสลสฺส    โกฏฺฐาคารํ    คนฺตฺวา   เตลสฺส   ยาวทตฺถํ
ปิวิตฺวา  ฆรํ  อาคนฺตฺวา  อุคฺคิริตฺวาน  ๕  ทเทยฺยํ  ยํ อิมิสฺสา วิชาตาย
ภวิสฺสตีติ   ฯ  อถ  โข  โส  ปริพฺพาชโก  รญฺโญ  ปเสนทิสฺส  โกสลสฺส
โกฏฺฐาคารํ   คนฺตฺวา   เตลสฺส   ยาวทตฺถํ   ปิวิตฺวา   ฆรํ  อาคนฺตฺวา
#๑ โป. อุปชฺช วิชญฺญา ฯ  ๒ ม. ยุ. ตํ ฯ  ๓ ม. โภติ ฯ  ๔ โป. กิสฺส นุโข ฯ
#๕ โป. อุจฺฉิทิตฺวาน ฯ ม. อุจฺฉทฺทิตฺวาน ฯ