พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/91/57
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
คพฺภินี อุปวิชญฺญา ๑ ฯ อถ โข สา ปริพฺพาชิกา
[๒] ปริพฺพาชกํ
เอตทโวจ คจฺฉ ตฺวํ พฺราหฺมณ เตลํ อาหร ยํ เม วิชาตาย
ภวิสฺสตีติ ฯ เอวํ วุตฺเต โส ปริพฺพาชโก ปริพฺพาชิกํ เอตทโวจ
กุโต ปนาหํ โภติยา ๓ เตลํ อาหรามีติ ฯ ทุติยมฺปิ โข สา
ปริพฺพาชิกา ตํ ปริพฺพาชกํ เอตทโวจ คจฺฉ ตฺวํ พฺราหฺมณ
เตลํ อาหร ยํ เม วิชาตาย ภวิสฺสตีติ ฯ ทุติยมฺปิ โข โส
ปริพฺพาชโก ตํ ปริพฺพาชิกํ เอตทโวจ กุโต ปนาหํ โภติยา เตลํ
อาหรามีติ ฯ ตติยมฺปิ โข สา ปริพฺพาชิกา ตํ ปริพฺพาชกํ
เอตทโวจ คจฺฉ ตฺวํ พฺราหฺมณ เตลํ อาหร ยํ เม วิชาตาย
ภวิสฺสตีติ
[๕๗] เตน โข ปน สมเยน รญฺโญ ปเสนทิสฺส โกสลสฺส
โกฏฺฐาคาเร สมณสฺส วา พฺราหฺมณสฺส วา สปฺปิสฺส วา เตลสฺส
วา ยาวทตฺถํ ปาตุํ ทียติ โน นีหริตุํ ฯ อถ โข ตสฺส
ปริพฺพาชกสฺส เอตทโหสิ รญฺโญ โข ปน ปเสนทิสฺส โกสลสฺส
โกฏฺฐาคาเร สมณสฺส วา พฺราหฺมณสฺส วา สปฺปิสฺส วา เตลสฺส
วา ยาวทตฺถํ ปาตุํ ทียติ โน นีหริตุํ ยนฺนูนาหํ ๔ รญฺโญ
ปเสนทิสฺส โกสลสฺส โกฏฺฐาคารํ คนฺตฺวา เตลสฺส ยาวทตฺถํ
ปิวิตฺวา ฆรํ อาคนฺตฺวา อุคฺคิริตฺวาน ๕ ทเทยฺยํ ยํ อิมิสฺสา วิชาตาย
ภวิสฺสตีติ ฯ อถ โข โส ปริพฺพาชโก รญฺโญ ปเสนทิสฺส โกสลสฺส
โกฏฺฐาคารํ คนฺตฺวา เตลสฺส ยาวทตฺถํ ปิวิตฺวา ฆรํ อาคนฺตฺวา
#๑ โป. อุปชฺช วิชญฺญา ฯ ๒ ม. ยุ. ตํ ฯ ๓ ม. โภติ ฯ ๔ โป. กิสฺส นุโข ฯ
#๕ โป. อุจฺฉิทิตฺวาน ฯ ม. อุจฺฉทฺทิตฺวาน ฯ