พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/87/91 92
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
อภยราชกุมารสุตฺตํ
[๙๑] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ
เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเป ฯ อถ โข อภโย ราชกุมาโร เยน
นิคนฺโถ นาฏปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา นิคนฺถํ นาฏปุตฺตํ
อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
[๙๒] เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อภยํ ราชกุมารํ นิคนฺโถ นาฏปุตฺโต
เอตทโวจ เอหิ ตฺวํ ราชกุมาร สมณสฺส โคตมสฺส
วาทํ อาโรเปหิ เอวํ เต กลฺยาโณ กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคจฺฉิสฺสติ ๑
อภเยน ราชกุมาเรน สมณสฺส โคตมสฺส เอวํ มหิทฺธิกสฺส เอวํ
มหานุภาวสฺส วาโท อาโรปิโตติ ฯ ยถากถํ ปนาหํ ภนฺเต
สมณสฺส โคตมสฺส เอวํ มหิทฺธิกสฺส เอวํ มหานุภาวสฺส วาทํ
อาโรเปสฺสามีติ ฯ เอหิ ตฺวํ ราชกุมาร เยน สมโณ โคตโม
เตนุปสงฺกม อุปสงฺกมิตฺวา สมณํ โคตมํ เอวํ วเทหิ ภาเสยฺย
นุ โข ภนฺเต ตถาคโต ตํ วาจํ ยา สา วาจา ปเรสํ อปฺปิยา
อมนาปาติ สเจ ปน ๒ เต สมโณ โคตโม เอวํ ปุฏฺโฐ เอวํ
พฺยากโรติ ภาเสยฺย ราชกุมาร ตถาคโต ตํ วาจํ ยา สา
วาจา ปเรสํ อปฺปิยา อมนาปาติ ตเมนํ ตฺวํ เอวํ วเทยฺยาสิ
อถ กิญฺจรหิ เต ภนฺเต ปุถุชฺชเนน นานากรณํ ปุถุชฺชโนปิ
หิ ตํ วาจํ ภาเสยฺย ยา สา วาจา ปเรสํ อปฺปิยา อมนาปาติ
#๑ ยุ. อพฺภุคฺคญฺฉิติ ฯ ม. อุพฺภุคฺคจฺฉติ ฯ ๒ ยุ. ปนสทฺโท นตฺถิ ฯ