พระสุตันตปิฎกบาลี: 4/73/64
วินยปิฏเก มหาวคฺโค ภาค ๑
อถโข สารีปุตฺตสฺส ปริพฺพาชกสฺส เอตทโหสิ อกาโล โข อิมํ
ภิกฺขุํ ปุจฺฉิตุํ อนฺตรฆรํ ปวิฏฺโฐ ปิณฺฑาย จรติ ยนฺนูนาหํ
อิมํ ภิกฺขุํ ปิฏฺฐิโต ปิฏฺฐิโต อนุพนฺเธยฺยํ อตฺถิเกหิ อุปญฺญาตํ ๑
มคฺคนฺติ ฯ อถโข อายสฺมา อสฺสชิ ราชคเห ปิณฺฑาย จริตฺวา
ปิณฺฑปาตํ อาทาย ปฏิกฺกมิ ฯ อถโข สารีปุตฺโต ปริพฺพาชโก
เยนายสฺมา อสฺสชิ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมตา
อสฺสชินา สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา
เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข สารีปุตฺโต ปริพฺพาชโก
อายสฺมนฺตํ อสฺสชึ เอตทโวจ วิปฺปสนฺนานิ โข เต อาวุโส
อินฺทฺริยานิ ปริสุทฺโธ ฉวิวณฺโณ ปริโยทาโต กํสิ ตฺวํ อาวุโส
อุทฺทิสฺส ปพฺพชิโต โก วา เต สตฺถา กสฺส วา ตฺวํ ธมฺมํ
โรเจสีติ ฯ อตฺถาวุโส มหาสมโณ สกฺยปุตฺโต สกฺยกุลา ปพฺพชิโต
ตาหํ ภควนฺตํ อุทฺทิสฺส ปพฺพชิโต โส จ เม ภควา สตฺถา ตสฺส
จาหํ ภควา ธมฺมํ โรเจมีติ ฯ กึวาที ปนายสฺมโต สตฺถา
กิมกฺขายีติ ฯ อหํ โข อาวุโส นโว อจิรปพฺพชิโต อธุนาคโต
อิมํ ธมฺมวินยํ น ตาหํ สกฺโกมิ วิตฺถาเรน ธมฺมํ เทเสตุํ อปิจ
เต สงฺขิตฺเตน อตฺถํ วกฺขามีติ ๒ ฯ
#๑ ม. อุปญาตํ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ ๒ อิโต ปรํ สีหลโปตฺถกํ ฐเปตฺวา สพฺพตฺถ
#อถโข สารีปุตฺโต ปริพฺพาชโก อายสฺมนฺตํ อสฺสชึ เอตทโวจ โหตุ อาวุโส อปฺปํ วา
#พหุํ วา ภาสสฺสุ ฯเปฯ พหุนฺติ ทิสฺสติ ฯ ตํ อติเรกํ ขายติ ปุรโต อถโขหํ อสฺสชึ
#ภิกฺขุํ เอตทโวจนฺติ สพฺพตฺถ อทิสฺสมานตฺตา ฯ