พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/650/709 710
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
สุภสุตฺตํ
[๗๐๙] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ
เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ เตน โข ปน สมเยน
สุโภ มาณโว โตเทยฺยปุตฺโต สาวตฺถิยํ ปฏิวสติ อญฺญตรสฺส
คหปติสฺส นิเวสเน เกนจิเทว กรณีเยน ฯ อถ โข สุโภ
มาณโว โตเทยฺยปุตฺโต ยสฺส คหปติสฺส นิเวสเน ปฏิวสติ ตํ
คหปตึ เอตทโวจ สุตเมตํ คหปติ อวิวิตฺตา สาวตฺถี อรหนฺเตหิ
กํ ๑ นุ ขฺวชฺช สมณํ วา พฺราหฺมณํ วา ปยิรุปาเสยฺยามาติ ฯ อยํ
ภนฺเต ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม
ตํ ภนฺเต ภควนฺตํ ปยิรุปาสสฺสูติ ฯ
[๗๑๐] อถ โข สุโภ มาณโว โตเทยฺยปุตฺโต ตสฺส คหปติสฺส
ปฏิสฺสุตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา
สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ
นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข สุโภ มาณโว โตเทยฺยปุตฺโต
ภควนฺตํ เอตทโวจ พฺราหฺมณา โภ โคตม เอวมาหํสุ คหฏฺโฐ
อาราธโก โหติ ญายํ ธมฺมํ กุสลํ น ปพฺพชิโต อาราธโก
โหติ ญายํ ธมฺมํ กุสลนฺติ อิธ ภวํ โคตโม กิมาหาติ ฯ
วิภชวาโท โข อหเมตฺถ มาณว นาหเมตฺถ เอกํสวาโท คิหิสฺส
วาหํ มาณว ปพฺพชิตสฺส วา มิจฺฉาปฏิปตฺตึ
[๒] วณฺเณมิ คิหี วา
#๑ ยุ. กนฺนุ ฯ ๒ ยุ. เอตฺถนฺตเร นสทฺโท ทิสฺสติ ฯ
