เวสฺสํ ปริจเรยฺยาติ อิทํ โข โภ โคตม พฺราหฺมณา เวสฺสสฺส ปาริจริยํ ปญฺญเปนฺติ ตตฺริทํ โภ โคตม พฺราหฺมณา สุทฺทสฺส ปาริจริยํ ปญฺญเปนฺติ สุทฺโทว สุทฺทํ ปริจเรยฺย โก ปนญฺโญ สุทฺทํ ปริจริสฺสตีติ อิทํ โข โภ โคตม พฺราหฺมณา สุทฺทสฺส ปาริจริยํ ปญฺญเปนฺติ พฺราหฺมณา โภ โคตม อิมา จตสฺโส ปาริจริยา ปญฺญเปนฺติ อิทํ ๑ ภวํ โคตโม กิมาหาติ ฯ

---

[๖๖๓] กึ ปน พฺราหฺมณ สพฺโพ โลโก พฺราหฺมณานํ เอตทพฺภนุชานาติ อิมา จตสฺโส ปาริจริยา ปญฺญเปนฺตูติ ฯ โน หิทํ โภ โคตม ฯ เสยฺยถาปิ พฺราหฺมณ ปุริโส ทฬิทฺโท อสฺสโก อนาฬฺหิโย ตสฺส อกามสฺส วิสํ ๒ โอลคฺเคยฺยุํ อิทนฺเต อมฺโภ ปุริส มํสํ ขาทิตพฺพํ มูลญฺจ อนุปฺปทาตพฺพนฺติ เอวเมว โข พฺราหฺมณ พฺราหฺมณา อปฺปฏิญฺญาย ๓ เตสํ สมณพฺราหฺมณานํ อถ จ ปนิมา จตสฺโส ปาริจริยา ปญฺญเปนฺติ ฯ นาหํ พฺราหฺมณ สพฺพํ ปริจริตพฺพนฺติ วทามิ น ปนาหํ พฺราหฺมณ สพฺพํ น ปริจริตพฺพนฺติ วทามิ ฯ ยํ หิสฺส พฺราหฺมณ ปริจรโต ปาริจริยาเหตุ ปาปิโย อสฺส น เสยฺโย นาหนฺตํ ปริจริตพฺพนฺติ วทามิ ยญฺจ ขฺวสฺส พฺราหฺมณ ปริจรโต ปาริจริยาเหตุ เสยฺโย อสฺส น ปาปิโย ตมหํ ปริจริตพฺพนฺติ วทามิ ฯ ขตฺติยญฺเจปิ พฺราหฺมณ เอวํ ปุจฺเฉยฺยุํ ยํ วา เต ปริจรโต ปาริจริยาเหตุ ปาปิโย อสฺส น เสยฺโย ยํ วา เต ปริจรโต ปาริจริยาเหตุ เสยฺโย #๑ ยุ. อิธ ฯ ๒ ยุ. พิลํ ฯ ๓ ยุ. อปฺปฏิญฺญาเย ฯ