พระสุตันตปิฎกบาลี: 19/586/1792 1793      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส มหาวารวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            อปฺปฏิวิรตา   ฯ   ตํ   กิสฺส   เหตุ   ฯ   อทิฏฺฐตฺตา  ภิกฺขเว  จตุนฺนํ
อริยสจฺจานํ   ฯ   กตเมสํ   จตุนฺนํ   ฯ   ทุกฺขสฺส  อริยสจฺจสฺส  ฯเปฯ
ทุกฺขนิโรธคามินีปฏิปทาย   อริยสจฺจสฺส   ฯ   ตสฺมา   ติห  ภิกฺขเว  อิทํ
ทุกฺขนฺติ   โยโค   กรณีโย   ฯเปฯ   อยํ   ทุกฺขนิโรธคามินี   ปฏิปทาติ
โยโค กรณีโยติ ฯ
 [๑๗๙๒]   อถ  โข  ภควา  ปริตฺตํ  นขสิขายํ  ปํสุํ  อาโรเปตฺวา
ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   ตํ   กึ  มญฺญถ  ภิกฺขเว  กตมํ  นุ  โข  พหุตรํ  ฯ
โย   วายํ   มยา   ปริตฺโต   นขสิขายํ   ปํสุ   อาโรปิโต   อยํ  วา
มหาปฐวีติ   ฯ  เอตเทว  ภนฺเต  พหุตรํ  ยทิทํ  มหาปฐวี  อปฺปมตฺตกายํ
ภควตา    ปริตฺโต    นขสิขายํ    ปํสุ    อาโรปิโต    สงฺขมฺปิ    น
อุเปติ    อุปนิธมฺปิ   น   อุเปติ   กลภาคมฺปิ   น   อุเปติ   มหาปฐวึ
อุปนิธาย   ภควตา   ปริตฺโต  นขสิขายํ  ปํสุ  อาโรปิโตติ  ฯ  เอวเมว
โข   ภิกฺขเว   อปฺปกา   เต   สตฺตา   เย  มนุสฺสา  จุตา  มนุสฺเสสุ
ปจฺจาชายนฺติ   อถ   โข   เอเตว   พหุตรา   สตฺตา   เย   มนุสฺสา
จุตา นิรเย ปจฺจาชายนฺติ ฯเปฯ
 [๑๗๙๓]  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  อปฺปกา  เต สตฺตา เย มนุสฺสา
จุตา   มนุสฺเสสุ   ปจฺจาชายนฺติ   อถ   โข   เอเตว  พหุตรา  สตฺตา
เย   มนุสฺสา  จุตา  ติรจฺฉานโยนิยา  ปจฺจาชายนฺติ  ฯ  (อิมินา  นเยน
ปญฺจ   คติโย   วิตฺถาเรตพฺพา)   ฯ   เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  อปฺปกา
เต   สตฺตา   เย   มนุสฺสา   จุตา   เทเวสุ  ปจฺจาชายนฺติ  อถ  โข