พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/570/628
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
โก นายํ คามณฺฑลรูโป วิย สตฺตนฺนํ พฺราหฺมณิสีนํ ปตฺถิณฺฑิเล
จงฺกมมาโน เอวมาห หนฺท โก นุ โข อิเม ภวนฺโต พฺราหฺมณิสโย
คนฺตา หนฺท โก นุ โข อิเม ภวนฺโต พฺราหฺมณิสโย คนฺตาติ
หนฺท นํ อภิสปิสฺสามาติ ๑ ฯ อถ โข อสฺสลายน สตฺต พฺราหฺมณิสโย
อสิตํ เทวลํ อิสึ อภิสปึสุ ภสฺมา จปลี ๒ โหหิ ภสฺมา จปลี โหหิ
ภสฺมา จปลี โหหีติ ฯ ยถา ยถา โข อสฺสลายน สตฺต พฺราหฺมณิสโย
อสิตํ เทวลํ อิสึ อภิสปึสุ ตถา ตถา อสิโต เทวโล อิสิ อภิรูปตโร
เจว โหติ ทสฺสนียตโร จ ปาสาทิกตโร จ ฯ อถ โข อสฺสลายน
สตฺตนฺนํ พฺราหฺมณิสีนํ เอตทโหสิ โมฆํ วต โน ตโป อปฺผลํ
พฺรหฺมจริยํ มยํ หิ ปุพฺเพ ยํ อภิสปาม ภสฺมา จปลี ๓ โหหีติ
ภสฺมา
[๔] ภวติ เอกจฺโจ อิมํ ปน มยํ ยถา ยถา อภิสปาม ตถา
ตถา อภิรูปตโร เจว โหติ ทสฺสนียตโร จ ปาสาทิกตโร จาติ ฯ
น ภวนฺตานํ โมฆํ ตโป น ปนาปฺผลํ พฺรหฺมจริยํ อิงฺฆ ภวนฺโต
โย มยิ มโนปโทโส ตํ ปชหถาติ ฯ โย ภวติ มโนปโทโส ตํ
ปชหาม โก นุ ภวํ โหตีติ ฯ สุโต โน ภวตํ อสิโต เทวโล
อิสีติ ฯ เอวํ โภติ ฯ โส ขฺวาหํ โภ โหมีติ ฯ อถ โข
อสฺสลายน สตฺต พฺราหฺมณิสโย อสิตํ เทวลํ อิสึ อภิวาเทตุํ
อุปกฺกมึสุ ฯ ๕ อถ โข อสฺสลายน อสิโต เทวโล อิสิ สตฺต
พฺราหฺมณิสโย เอตทโวจ สุตเมตํ โภ สตฺตนฺนํ กิร พฺราหฺมณิสีนํ
อรญฺญายตเน ปณฺณกุฏีสุ สมฺมนฺตานํ เอวรูปํ ปาปกํ ทิฏฺฐิคตํ
#๑ ยุ. อภิสปามาติ ฯ ๒-๓ ยุ. ภสฺมา วสลี โหตีติ ฯ ๔ ยุ. วสทฺโท ทิสฺสติ ฯ
#๕ ยุ. อุปสงฺกมึสุ ฯ