เสโล สปริโส อรหตํ อโหสิ ฯ

---

[๖๑๒] อถ โข อายสฺมา เสโล สปริโส เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา เอกํสํ จีวรํ กตฺวา เยน ภควา เตนญฺชลิมฺปณาเมตฺวา ภควนฺตํ คาถาหิ อชฺฌภาสิ ยนฺตํ สรณมาคมฺห อิโต อฏฺฐมิ จกฺขุม สตฺตรตฺเตน ภควา ทนฺตมฺหา ตว สาสเน ตุวํ พุทฺโธ ตุวํ สตฺถา ตุวํ มาราภิภู มุนิ ตุวํ อนุสเย เฉโก ๑ ติณฺโณ ตาเรสิมํ ปชํ อุปธี เต สมติกฺกนฺตา อาสวา เต ปทาลิตา สีโหว อนุปาทาโน ปหีนภยเภรโว ภิกฺขโวติ ๒ สตฺตา อิเม ติฏฺฐนฺติปญฺชลิกตา ปาเท วีร ปสาเรหิ นาคา วนฺทนฺตุ สตฺถุโนติ ฯ เสลสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ทุติยํ ฯ __________ #๑ ยุ. เฉตฺวา ฯ ๒ ยุ. ภิกฺขโว ติสตา อิเม ติฏฺฐนฺติ ปญฺชลีกตา ฯ