พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/553/608 609
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
[๖๐๘] อถ โข ภควโต เอตทโหสิ ปสฺสติ โข เม อยํ
เสโล พฺราหฺมโณ ทฺวตฺตึส มหาปุริสลกฺขณานิ เยภุยฺเยน ฐเปตฺวา
เทฺว ทฺวีสุ มหาปุริสลกฺขเณสุ กงฺขติ วิจิกิจฺฉติ นาธิมุจฺจติ น
สํปสีทติ โกโสหิเต จ วตฺถคุเยฺห ปหุตชิวฺหตาย จาติ ฯ อถ โข
ภควา ตถารูปํ อิทฺธาภิสงฺขารํ อภิสงฺขาเรสิ ยถา อทฺทส เสโล
พฺราหฺมโณ ภควโต โกโสหิตํ วตฺถคุยฺหํ ฯ อถ โข ภควา ชิวฺหํ
นินฺนาเมตฺวา อุโภปิ กณฺณโสตานิ อนุมสิ ปฏิมสิ อุโภปิ นาสิกโสตานิ
อนุมสิ ปฏิมสิ เกวลกปฺปํ ๑ นลาฏมณฺฑลํ ชิวฺหาย ฉาเทสิ ฯ
[๖๐๙] อถ โข เสลสฺส พฺราหฺมณสฺส เอตทโหสิ สมนฺนาคโต
โข สมโณ โคตโม ทฺวตฺตึสมหาปุริสลกฺขเณหิ ปริปุณฺเณหิ โน
อปฺปริปุณฺเณหิ โน จ โข นํ ชานามิ พุทฺโธ วา โน วา
สุตํ ๒ ปน เมตํ พฺราหฺมณานํ วุฑฺฒานํ มหลฺลกานํ อาจริยปาจริยานํ
ภาสมานานํ เย เต ภวนฺติ อรหนฺโต สมฺมาสมฺพุทฺธา เต สเก
วณฺเณ ภญฺญมาเน อตฺตานํ ปาตุกโรนฺตีติ ยนฺนูนาหํ สมณํ
โคตมํ สมฺมุขา สารุปฺปาหิ คาถาหิ อภิตฺถเวยฺยนฺติ ฯ อถ โข
เสโล พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ สมฺมุขา สารุปฺปาหิ คาถาหิ อภิตฺถวิ
ปริปุณฺณกาโย สุรุจี สุชาโต จารุทสฺสโน
สุวณฺณวณฺโณสิ ภควา สุสุกฺกทาโฐ สวิริยวา
นรสฺส หิ สุชาตสฺส เย ภวนฺติ วิสฺสุญฺชนา ๓
สพฺเพ เต ตว กายสฺมึ มหาปุริสลกฺขณา
#๑ ยุ. เกวลมฺปิ ฯ ๒ ยุ. สุตํ โข ปน ฯ ๓ ยุ. วิยญฺชนา ฯ