พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/550/606
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
โข เกณิยสฺส ชฏิลสฺส มิตฺตามจฺจา ญาติสาโลหิตา เกณิยสฺส
ชฏิลสฺส ปฏิสฺสุตฺวา อปฺเปกจฺเจ อุทฺธนานิ ขนนฺติ อปฺเปกจฺเจ
กฏฺฐานิ ผาเลนฺติ อปฺเปกจฺเจ ภาชนานิ โธวนฺติ อปฺเปกจฺเจ
อุทกมณิกํ ปติฏฺฐาเปนฺติ อปฺเปกจฺเจ อาสนานิ ปญฺญาเปนฺติ ฯ
เกณิโยปิ ๑ ชฏิโล สามญฺเญว มณฺฑลมาฬํ ปฏิยาเทติ ฯ
[๖๐๖] เตน โข ปน สมเยน เสโล พฺราหฺมโณ อาปเณ
ปฏิวสติ ติณฺณํ เวทานํ ปารคู สนิฆณฺฑุเกฏุภานํ สากฺขรปฺปเภทานํ
อิติหาสปญฺจมานํ ปทโก เวยฺยากรโณ โลกายตมหาปุริสลกฺขเณสุ
อนวโย ตีณิ มาณวกสตานิ มนฺเต วาเจติ ฯ เตน โข ปน
สมเยน เกณิโย ชฏิโล เสเล พฺราหฺมเณ อภิปฺปสนฺโน โหติ ฯ
อถ โข เสโล พฺราหฺมโณ ตีหิ มาณวกสเตหิ ปริวุโต ชงฺฆาวิหารํ
อนุจงฺกมมาโน อนุวิจรมาโน เยน เกณิยสฺส ชฏิลสฺส
อสฺสโม เตนุปสงฺกมิ ฯ อทฺทสา โข เสโล พฺราหฺมโณ เกณิยสฺมึ ๒
ชฏิเล อปฺเปกจฺเจ อุทฺธนานิ ขนนฺเต อปฺเปกจฺเจ กฏฺฐานิ ผาเลนฺเต
อปฺเปกจฺเจ ภาชนานิ โธวนฺเต อปฺเปกจฺเจ อุทกมณิกํ ปติฏฺฐาเปนฺเต
อปฺเปกจฺเจ อาสนานิ ปญฺญาเปนฺเต เกณิยํ ๓ ชฏิลํ สามญฺเญว
มณฺฑลมาฬํ ปฏิยาเทนฺตํ ทิสฺวาน เกณิยํ ชฏิลํ เอตทโวจ กึ
นุ โภโต เกณิยสฺส อาวาโห วา ภวิสฺสติ วิวาโห วา ภวิสฺสติ
มหายญฺโญ วา ปจฺจุปฏฺฐิโต ราชา ๓ มาคโธ เสนิโย พิมฺพิสาโร
นิมนฺติโต สฺวาตนาย สทฺธึ พลกาเยนาติ ฯ น เม โภ เสล
#๑ ยุ. เกณิโย ปน ฯ ๒ ยุ. เกณิยสฺสมิเย ฯ ๓ ยุ. เกณิยํ ปน ฯ
#๔ ยุ. ราชา วา ฯ