พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/542/595
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ภควโต กาเย ทฺวตฺตึส มหาปุริสลกฺขณานิ เยภุยฺเยน ฐเปตฺวา
เทฺว ทฺวีสุ มหาปุริสลกฺขเณสุ กงฺขติ วิจิกิจฺฉติ นาธิมุจฺจติ น
สํปสีทติ โกโสหิเต จ วตฺถคุเยฺห ปหุตชิวฺหตาย จ ฯ อถ โข
พฺรหฺมายุ พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ คาถาหิ อชฺฌภาสิ
เย เม ทฺวตฺตึสาติ สุตา มหาปุริสลกฺขณา
ทุเว เตสํ น ปสฺสามิ โภโต กายสฺมิ โคตม
กจฺจิ โกโสหิตํ โภโต วตฺถคุยฺหํ นรุตฺตม
นารีสห นาม สวฺหยา ๑ กจฺจิ ชิวฺหา นรสฺสิกา
กจฺจิ ปหุตชิโวฺหสิ ยถาตํ ชานิยามเส
นินฺนามเยตํ ตนุกํ กงฺขํ วินย โน อิเส
ทิฏฺฐธมฺมหิตตฺถาย สมฺปรายสุขาย จ
กตาวกาสา ปุจฺฉาม ยงฺกิญฺจิ อภิปตฺถิตนฺติ ฯ
[๕๙๕] อถ โข ภควโต เอตทโหสิ ปสฺสติ โข เม อยํ
พฺรหฺมายุ พฺราหฺมโณ ทฺวตฺตึส มหาปุริสลกฺขณานิ เยภุยฺเยน
ฐเปตฺวา เทฺว ทฺวีสุ มหาปุริสลกฺขเณสุ กงฺขติ วิจิกิจฺฉติ นาธิมุจฺจติ
น สํปสีทติ โกโสหิเต จ วตฺถคุเยฺห ปหุตชิวฺหตาย จาติ ฯ อถ โข
ภควา ตถารูปํ อิทฺธาภิสงฺขารํ อภิสงฺขาเรสิ ยถา อทฺทส พฺรหฺมายุ
พฺราหฺมโณ ภควโต โกโสหิตํ วตฺถคุยฺหํ ฯ อถ โข ภควา
ชิวฺหํ นินฺนาเมตฺวา อุโภปิ กณฺณโสตานิ อนุมสิ ปฏิมสิ อุโภปิ
#๑ ม. นารีสมานสวฺหยาติ ทิสฺสติ ฯ