พระสุตันตปิฎกบาลี: 4/52/43
วินยปิฏเก มหาวคฺโค ภาค ๑
กริสฺสติ มหาสมณสฺส ลาภสกฺกาโร อภิวฑฺฒิสฺสติ มม
ลาภสกฺกาโร ปริหายิสฺสติ อโห นูน มหาสมโณ สฺวาตนาย
นาคจฺเฉยฺยาติ ฯ อถโข ภควา อุรุเวลกสฺสปสฺส ชฏิลสฺส เจตสา
เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย อุตฺตรกุรร คนฺตฺวา ตโต ปิณฺฑปาตํ อาหริตฺวา
อโนตตฺตทเห ปริภุญฺชิตฺวา ตตฺเถว ทิวาวิหารํ อกาสิ ฯ อถโข
อุรุเวลกสฺสโป ชฏิโล ตสฺสา รตฺติยา อจฺจเยน เยน ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ กาโล มหาสมณ
นิฏฺฐิตํ ภตฺตํ กึ นุ โข มหาสมณ หิยฺโย นาคมาสิ อปิจ
มยํ ตํ สราม กึ นุ โข มหาสมโณ นาคจฺฉตีติ ขาทนียสฺส
จ ๑ เต ปฏิวิโส ๒ ฐปิโตติ ฯ นนุ เต กสฺสป เอตทโหสิ เอตรหิ
โข เม มหายญฺโญ ปจฺจุปฏฺฐิโต เกวลกปฺปา จ องฺคมคธา
ปหูตํ ขาทนียํ โภชนียํ อาทาย อภิกฺกมิสฺสนฺติ สเจ มหาสมโณ
มหาชนกาเย อิทฺธิปาฏิหาริยํ กริสฺสติ มหาสมณสฺส ลาภสกฺกาโร
อภิวฑฺฒิสฺสติ มม ลาภสกฺกาโร ปริหายิสฺสติ อโห นูน
มหาสมโณ สฺวาตนาย นาคจฺเฉยฺยาติ โส โข อหํ กสฺสป
ตว เจตสา เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย อุตฺตรกุรร คนฺตฺวา ตโต
ปิณฺฑปาตํ อาหริตฺวา อโนตตฺตทเห ปริภุญฺชิตฺวา ตตฺเถว ทิวาวิหารํ
อกาสินฺติ ฯ อถโข อุรุเวลกสฺสปสฺส ชฏิลสฺส เอตทโหสิ มหิทฺธิโก
โข มหาสมโณ มหานุภาโว ยตฺร หิ นาม เจตสาปิ จิตฺตํ
#๑ ม. ยุ. ขาทนียสฺส จ โภชนียสฺส จ ฯ ๒ สี. ปฏิวึโส ฯ