พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/517/422      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
                           น หิ สนฺโต ปฏิเสนิกโรนฺติ ฯ
               เอตญฺจ ธมฺมมญฺญาย
               วิจินํ ภิกฺขุ สทา สโต สิกฺเข
               สนฺตีติ นิพฺพุตึ ญตฺวา
               สาสเน โคตมสฺส นปฺปมชฺเชยฺย ฯ
               อภิภู หิ โส อนภิภูโต
               สกฺขิธมฺมํ อนีติหมทสฺสี
               ตสฺมา หิ ตสฺส ภควโต สาสเน
               อปฺปมตฺโต สทา นมสฺสมนุสิกฺเขติ ภควาติ ฯ
                    ตุวฏกสุตฺตํ จุทฺทสมํ ฯ
                     __________________
               สุตฺตนิปาเต จตุตฺถสฺส อฏฺฐกวคฺคสฺส
                   ปณฺณรสมํ อตฺตทณฺฑสุตฺตํ
 [๔๒๒] ๑๕ อตฺตทณฺฑา ภยํ ชาตํ        ชนํ ปสฺสถ เมธคํ
           สํเวคํ กิตฺตยิสฺสามิ         ยถา สํวิชิตํ มยา ฯ
           ผนฺทมานํ ปชํ ทิสฺวา        มจฺเฉ อปฺโปทเก ยถา
           อญฺญมญฺเญหิ พฺยารุทฺเธ      ทิสฺวา มํ ภยมาสิวิ ฯ
           สมนฺตมสาโร โลโก        ทิสา สพฺพา สเมริตา
           อิจฺฉํ ภวนมตฺตโน          นาทฺทสาสึ อโนสิตํ