พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/50/59
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ชีวก อปิ นุ โส ภิกฺขุ ตสฺมึ สมเย อตฺตพฺยาพาธาย วา เจเตติ
ปรพฺยาพาธาย วา เจเตติ อุภยพฺยาพาธาย วา เจเตตีติ ฯ โน
เหตํ ภนฺเต ฯ นนุ โส ชีวก ภิกฺขุ ตสฺมึ สมเย อนวชฺชํเยว
อาหารํ อาหาเรตีติ ฯ เอวํ ภนฺเต สุตํ เมตํ ภนฺเต พฺรหฺมา
เมตฺตาวิหารีติ ตมฺเม อิทํ ภนฺเต ภควา สกฺขิ ทิฏฺโฐ ภควา
หิ ภนฺเต เมตฺตาวิหารีติ ฯ เยน โข ชีวก ราเคน เยน โทเสน
เยน โมเหน พฺยาปาทวา ๑ อสฺส โส ราโค โส โทโส โส โมโห
ตถาคตสฺส ปหีโน อุจฺฉินฺนมูโล ตาลาวตฺถุกโต อนภาวงฺคโต ๒
อายตึ อนุปฺปาทธมฺโม สเจ โข เต ชีวก อิทํ สนฺธาย ภาสิตํ
อนุชานามิ เต เอตนฺติ ฯ เอตเทว โข ปน เม ภนฺเต สนฺธาย
ภาสิตนฺติ ๓ ฯ
[๕๙] อิธ ชีวก ภิกฺขุ อญฺญตรํ คามํ วา นิคมํ วา อุปนิสฺสาย
วิหรติ ฯ โส กรุณาสหคเตน เจตสา ฯเปฯ มุทิตาสหคเตน
เจตสา ... อุเปกฺขาสหคเตน เจตสา เอกํ ทิสํ ผริตฺวา วิหรติ
ตถา ทุติยํ ตถา ตติยํ ตถา จตุตฺถํ อิติ อุทฺธมโธ ติริยํ
สพฺพธิ สพฺพตฺถตาย สพฺพาวนฺตํ โลกํ อุเปกฺขาสหคเตน เจตสา
วิปุเลน มหคฺคเตน อปฺปมาเณน อเวเรน อพฺยาปชฺเฌน ผริตฺวา
วิหรติ ฯ ตเมนํ คหปติ วา คหปติปุตฺโต วา อุปสงฺกมิตฺวา
สฺวาตนาย ภตฺเตน นิมนฺเตติ อากงฺขมาโน ๓ ชีวก ภิกฺขุ อธิวาเสติ ฯ
โส ตสฺสา รตฺติยา อจฺจเยน ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย
#๑ โป. พฺยาพาธํ ฯ ม. พฺยาปาทํ วา ฯ ๒ โป. อนภาวงฺกโต ฯ ยุ. อนภาวกโต ฯ
#๓ ยุ. อิติสทฺโท นตฺถิ ฯ ๔ ยุ. เอตฺถนฺตเร วาสทฺโท ทิสฺสติ ฯ