พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/489/411
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
เอวาภิชานํ ๑ ปรมนฺติ ญตฺวา
สุทฺธานุปสฺสีปิ ปจฺเจติ ญาณํ ฯ
ทิฏฺเฐน เจ สุทฺธิ นรสฺส โหติ
ญาเณน วา โส ปชหาติ ทุกฺขํ
อญฺเญน โส สุชฺฌติ โสปธีโก
ทิฏฺฐี หิ นํ ปาว ตถา วทานํ ฯ
น พฺราหฺมโณ อญฺญโต สุทฺธิมาห
ทิฏฺเฐ สุเต สีลวเต มุเต วา
ปุญฺเญ จ ปาเป จ อนูปลิตฺโต
อตฺตญฺชโห น อิธ ๒ ปกุพฺพมาโน ฯ
ปุริมํ ปหาย อปรํ สิตาเส
เอชานุคา เต น ตรนฺติ สงฺคํ
เต อุคฺคหายนฺติ นิรสฺสชนฺติ
กปีว สาขํ ปมุขํ ๓ คหาย ฯ
สยํ สมาทาย วตานิ ชนฺตุ
อุจฺจาวจํ คจฺฉติ สญฺญตตฺโต
วิทฺวา จ เวเทหิ สเมจฺจ ธมฺมํ
น อุจฺจาวจํ คจฺฉติ ภูริปญฺโญ ฯ
ส สพฺพธมฺเมสุ วิเสนิภูโต
ยํ กิญฺจิ ทิฏฺฐํ ว สุตํ มุตํ วา
#๑ ยุ. เอตาภิชานํ ฯ ๒ ม. ยุ. นยิธ ฯ ๓ โป. ปมุจฺจุคฺคหาย ฯ ม. ปมุญฺจํ
#คาหายํ ฯ ยุ. ปมุญฺจํ ฯ