พระสุตันตปิฎกบาลี: 14/472/739
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส อุปริปณฺณาสก
สารีปุตฺโตว ปญฺญาย สีเลน อุปสเมน จ
โย หิ ๑ ปารคโต ภิกฺขุ เอตาวปรโม สิยาติ ฯ
อิทมโวจ อนาถปิณฺฑิโก เทวปุตฺโต ฯ สมนุญฺโญ สตฺถา อโหสิ ฯ
อถ โข อนาถปิณฺฑิโก เทวปุตฺโต สมนุญฺโญ เม สตฺถาติ
ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายิ ฯ
[๗๓๙] อถ โข ภควา ตสฺสา รตฺติยา อจฺจเยน ภิกฺขู
อามนฺเตสิ อิมํ ภิกฺขเว รตฺตึ อญฺญตโร เทวปุตฺโต อภิกฺกนฺตาย
รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยนาหํ
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา มํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ
เอกมนฺตํ ฐิโต โข โส เทวปุตฺโต มํ อิมาหิ คาถาหิ อชฺฌภาสิ
อิทํ หิตํ เชตวนํ อิสสงฺฆนิเสวิตํ
อาวุตฺถํ ธมฺมราเชน ปีติสญฺชนนํ มม
กมฺมํ วิชฺชา จ ธมฺมา ๒ จ สีลํ ชีวิตมุตฺตมํ
เอเตน มจฺจา สุชฺฌนฺติ น โคตฺเตน น ธเนน วา
ตสฺมา หิ ปณฺฑิโต โปโส สมฺปสฺสํ อตฺถมตฺตโน
โยนิโส วิจิเน ธมฺมํ เอวํ ตตฺถ วิสุชฺฌติ
สารีปุตฺโตว ปญฺญาย สีเลน อุปสเมน จ
โย หิ ๓ ปารคโต ภิกฺขุ เอตาวปรโม สิยาติ ฯ
อิทมโวจ ภิกฺขเว โส เทวปุตฺโต สมนุญฺโญ เม สตฺถาติ มํ
อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายีติ ฯ
#๑-๓ โป. ม. ปิ ฯ ๒ โป. ม. ยุ. ธมฺโม ฯ