พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/463/387
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
อสทฺโธ กทริโย อวทญฺญู
มจฺฉริ เปสุณิยสฺมึ ๑ อนุยุตฺโต ฯ
มุขทุคฺค วิภูตมนริย
ภูนหต ๒ ปาปก ทุกฺกตการิ
ปุริสนฺต ๓ กลิ อวชาเต
มา พหุภาณิธ เนรยิโกสิ ฯ
รชมากิรสิ ๔ อหิตาย
สนฺเต ครหสิ กิพฺพิสฺสการี ๕
พหูนิ
[๖] ทุจฺจริตานิ จริตฺวา
คจฺฉสิ โข ปปตํ จิรรตฺตํ ฯ
น หิ นสฺสติ กสฺสจิ กมฺมํ
เอติ ห ตํ ลภเตว สุวามิ
ทุกฺขํ มนฺโท ปรโลเก
อตฺตนิ ปสฺสติ กิพฺพิสฺสการี ฯ
อโยสงฺกุสมาหตฏฺฐานํ
ติณฺหธารํ อยสูลมุเปติ
อถ ตตฺตํ อโยคุฬสนฺนิภํ
โภชนมตฺถิ ตถา ปฏิรูปํ ฯ
น หิ วคฺคุ วทนฺติ วทนฺตา
นาภิชวนฺติ น ตาณมุเปนฺติ
#๑ โป. เปสุณิยญฺจ ฯ ม. เปสุณิยํ ฯ ๒ ม. ยุ. ภูนหุ ฯ ๓ โป. ปุริสนฺติมอลชาตมาหุ ฯ
#๔ ม. รชมากิรสี ฯ ๕ ม. ยุ. กิพฺพิสการี ฯ ๖ ยุ. พหุนิ จ ฯ