พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/462/387
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
กลินา เตน สุขํ น วินฺทติ ฯ
อปฺปมตฺโต อยํ กลิ ๑
โย อกฺเขสุ ธนปฺปราชโย
(สพฺพสฺสาปิ สหาปิ อตฺตนา)
อยเมว มหตฺตโร กลิ
โย สุคเตสุ มนํ ปโทสเย ฯ
สตํ สหสฺสานํ นิรพฺพุทานํ
ฉตฺตึส ๒ จ ปญฺจ จ อพฺพุทานิ
ยมริยครหี นิรยํ อุเปติ
วาจํ มนญฺจ ปณิธาย ปาปกํ ฯ
อภูตวาที นิรยํ อุเปติ
โย วาปิ กตฺวา น กโรมีติ ๓ จาห
อุโภปิ เต เปจฺจ สมา ภวนฺติ
นิหีนกมฺมา มนุชา หิ ๔ ปรตฺถ ฯ
โย อปฺปทุฏฺฐสฺส นรสฺส ทุสฺสติ
สุทฺธสฺส โปสสฺส อนงฺคณสฺส
ตเมว พาลํ ปจฺเจติ ปาปํ
สุขุโม รโช ปฏิวาตํว ขิตฺโต ฯ
โย โลภคุเณ ๕ อนุยุตฺโต
โส วจสา ปริภาสติ อญฺเญ
#๑ โป. กลี ฯ ๒ ม. ฉตฺตึสติ ปญฺจ จ ฯ ๓ ม. กโรมิ จาห ฯ ๔ ม. ยุ. หิสทฺโท
#นตฺถิ ฯ ๕ โป. กามคุเณหิ ฯ