พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/46/56 57
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
เอวเมว โข อาวุโส ยฺวายํ ปุคฺคโล อนงฺคโณว สมาโน นตฺถิ
เม อชฺฌตฺตํ องฺคณนฺติ ยถาภูตํ ปชานาติ ตสฺเสตํ ปาฏิกงฺขํ
สุภนิมิตฺตํ น มนสิกริสฺสติ ตสฺส สุภนิมิตฺตสฺส อมนสิการา
ราโค จิตฺตํ นานุทฺธํเสสฺสติ ฯ โส อราโค อโทโส อโมโห
อนงฺคโณ อสงฺกิลิฏฺฐจิตฺโต กาลํ กริสฺสติ ฯ อยํ โข อาวุโส
โมคฺคลฺลาน เหตุ อยํ ปจฺจโย เยนิเมสํ ทฺวินฺนํ ปุคฺคลานํ
สงฺคณานํเยว สตํ เอโก หีนปุริโส อกฺขายติ เอโก เสฏฺฐปุริโส
อกฺขายติ อยํ โข ปนาวุโส โมคฺคลฺลาน เหตุ อยํ ปจฺจโย
เยนิเมสํ ทฺวินฺนํ ปุคฺคลานํ อนงฺคณานํเยว สตํ เอโก หีนปุริโส
อกฺขายติ เอโก เสฏฺฐปุริโส อกฺขายตีติ ฯ
[๕๖] องฺคณํ องฺคณนฺติ อาวุโส วุจฺจติ กิสฺส นุ โข
เอตํ อาวุโส อธิวจนํ ยทิทํ องฺคณนฺติ ฯ ปาปกานํ
[๑] เอตํ อาวุโส
อกุสลานํ อิจฺฉาวจรานํ อธิวจนํ ยทิทํ องฺคณนฺติ ฯ
[๕๗] ฐานํ โข ปเนตํ อาวุโส วิชฺชติ ยํ อิเธกจฺจสฺส
ภิกฺขุโน เอวํ อิจฺฉา อุปฺปชฺเชยฺย อาปตฺติญฺจ วต อาปนฺโน
อสฺสํ น จ มํ ภิกฺขู ชาเนยฺยุํ อาปตฺตึ อาปนฺโนติ ฯ ฐานํ
โข ปเนตํ อาวุโส วิชฺชติ ยนฺตํ ภิกฺขุํ ภิกฺขู ชาเนยฺยุํ อาปตฺตึ
อาปนฺโนติ ฯ ชานนฺติ มํ ภิกฺขู อาปตฺตึ อาปนฺโนติ อิติ โส
กุปิโต โหติ อปฺปตีโต ฯ โย เจว โข อาวุโส โกโป โย จ
อปฺปจฺจโย อุภยเมตํ องฺคณํ ฯ
#๑ ม. โข ฯ