พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/435/475 476
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
วา เต เอตฺถ โหตีติ ฯ สุทฺโทปิ หิ โภ กจฺจาน ปาณาติปาตา
ปฏิวิรโต อทินฺนาทานา ปฏิวิรโต ฯเปฯ สมฺมาทิฏฺฐี กายสฺส
เภทา ปรมฺมรณา สุคตึ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺเชยฺย เอวํ เม เอตฺถ็
โหติ ฯ เอวญฺจ ปน เม เอตํ อรหตํ สุตนฺติ ฯ
[๔๗๕] สาธุ สาธุ มหาราช สาธุ โข เต เอตํ มหาราช
เอวํ โหติ สาธุ จ ปน เต เอตํ อรหตํ สุตํ ตํ กึ มญฺญสิ
มหาราช ยทิ เอวํ สนฺเต อิเม จตฺตาโร วณฺณา สมสมา
โหนฺติ โน วา กถํ วา เต เอตฺถ โหตีติ ฯ อทฺธา โข โภ
กจฺจาน เอวํ สนฺเต อิเม จตฺตาโร วณฺณา สมสมา โหนฺติ
นาหํ เอตฺถ กิญฺจิ นานากรณํ สมนุปสฺสามีติ ฯ
[๔๗๖] อิมินาปิ โข เอตํ มหาราช ปริยาเยน เวทิตพฺพํ
ยถา โฆโสเยเวโส โลกสฺมึ พฺราหฺมณาว เสฏฺโฐ วณฺโณ
ฯเปฯ พฺรหฺมทายาทาติ ตํ กึ มญฺญสิ มหาราช อิธ
ขตฺติโย สนฺธึ วา ฉินฺเทยฺย นิลฺโลปํ วา หเรยฺย เอกาคาริกํ
วา กเรยฺย ปริปนฺเถ วา ติฏฺเฐยฺย ปรทารํ วา คจฺเฉยฺย
ตญฺเจเต ปุริสา คเหตฺวา ทสฺเสยฺยุํ อยํ เต เทว โจโร อาคุํ
จารี อิมสฺส ยํ อิจฺฉสิ ตํ ทณฺฑํ ปเณหีติ กินฺติ นํ กเรยฺยาสีติ ฯ
ฆาเตยฺยาม วา โภ กจฺจาน ผาเลยฺยาม ๑ วา ปพฺพาเชยฺยาม
วา ยถาปจฺจยํ วา กเรยฺยาม ตํ กิสฺส เหตุ ยา
#๑ สี. ยุ. ชาเปยฺยาม ฯ