พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/37/119 120 121 122

สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
เล่ม 15
หน้า 37
อิมํ คาถํ อภาสิ มหาสมโย ปวนสฺมึ เทวกายา สมาคตา อาคตมฺห อิมํ ธมฺมสมยํ ทกฺขิตาเยว อปราชิตสงฺฆนฺติ ฯ
[๑๑๙] อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ ตตฺร ภิกฺขโว สมาทหํสุ จิตฺตํ อตฺตโน อุชุกมกํสุ สารถีว เนตฺตานิ คเหตฺวา อินฺทฺริยานิ รกฺขนฺติ ปณฺฑิตาติ ฯ
[๑๒๐] อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ เฉตฺวา ขีลํ เฉตฺวา ปลีฆํ อินฺทขีลํ โอหจฺจมเนชา ๑ เต จรนฺติ สุทฺธา วิมลา จกฺขุมตา สุทนฺตา สุสู นาคาติ ฯ
[๑๒๑] อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ เยเกจิ พุทฺธํ สรณํ คตาเส น เต คมิสฺสนฺติ อปายภูมึ ปหาย มานุสํ เทหํ เทวกายํ ปริปูเรสฺสนฺตีติ ฯ อฏฺฐมํ สกลิกสุตฺตํ
[๑๒๒] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ #๑ สี. อูหจฺจ อูปจฺจาติปิ เทฺว ปาฐา ฯ ม. อุหจฺจ ฯ