พระสุตันตปิฎกบาลี: 24/365/221      
      สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ทสกเอกาทสกนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
            เทวตา    อติกฺกมฺเมว   กพฬีการภกฺขานํ   เทวานํ   สหพฺยตํ   อญฺญตรํ
มโนมยํ   กายํ   อุปปนฺนา   ตา   กรณียํ   อตฺตโน   น   สมนุปสฺสนฺติ
กตสฺส  วา  ปฏิจฺจยนฺติ  อิติ  โข  เต  นนฺทิย  เทวตา  อารพฺภ อชฺฌตฺตํ
สติ  อุปฏฺฐเปตพฺพา  อิเมหิ  โข  นนฺทิย  เอกาทสหิ  ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต
อริยสาวโก    ปชหเตว    ปาปเก   อกุสเล   ธมฺเม   น   อุปาทิยติ
เสยฺยถาปิ  นนฺทิย  กุมฺโภ  นิกฺกุชฺโช  โน  วนฺตํ ปจฺจามสติ ๑ เสยฺยถาปิ
นนฺทิย   ติณา  อคฺคิ  มุตฺโต  ฑหญฺเญว  คจฺฉติ  โน  ทฑฺฒํ  ปจฺจุทาวตฺตติ
เอวเมว    โข   นนฺทิย   อิเมหิ   เอกาทสหิ   ธมฺเมหิ   สมนฺนาคโต
อริยสาวโก ปชหเตว ปาปเก อกุสเล ธมฺเม น อุปาทิยตีติ ฯ
 [๒๒๑]  ๑๔  อถโข  อายสฺมา  สุภูติ  สทฺเธน  ภิกฺขุนา สทฺธึ เยน
ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ
นิสีทิ   ฯ   เอกมนฺตํ  นิสินฺนํ  โข  อายสฺมนฺตํ  สุภูตึ  ภควา  เอตทโวจ
โก  นาม  อยํ  สุภูติ  ภิกฺขูติ  ฯ  สทฺโธ นามายํ ภนฺเต ภิกฺขุ สทฺธสฺส ๒
อุปาสกสฺส   ปุตฺโต   สทฺธา  อคารสฺมา  อนคาริยํ  ปพฺพชิโตติ  ฯ  กจฺจิ
ปนายํ   สุภูติ   สทฺโธ   ภิกฺขุ   สทฺธสฺส   อุปาสกสฺส   ปุตฺโต   สทฺธา
อคารสฺมา   อนคาริยํ  ปพฺพชิโต  สนฺทิสฺสติ  สทฺธาปทาเนสูติ  ฯ  เอตสฺส
ภควา   กาโล   เอตสฺส  สุคต  กาโล  ภควา  สทฺธสฺส  สทฺธาปทานานิ
ภาเสยฺย   อิทานาหํ   ชานิสฺสามิ   ยทิ   วา   อยํ   ภิกฺขุ   สนฺทิสฺสติ
สทฺธาปทาเนสุ   ยทิ   วา   โนติ   ฯ   เตนหิ   สุภูติ  สุณาหิ  สาธุกํ
มนสิกโรหิ  ภาสิสฺสามีติ  ฯ  เอวํ  ภนฺเตติ  โข  อายสฺมา  สุภูติ ภควโต
#๑ ม. ยุ. ปจฺจาวมติ ฯ ๒ ม. สุทตฺตสฺส ฯ อิโต ปรํ เอวํ ญาตพฺพํ ฯ