พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/356/372 373
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ติฏฺฐตุ อปรนฺโต ธมฺมนฺเต ๑ เทเสสฺสามิ อิมสฺมึ สติ อิทํ โหติ
อิมสฺสุปฺปาทา อิทํ อุปฺปชฺชติ อิมสฺมึ อสติ อิทํ น โหติ อิมสฺส
นิโรธา อิทํ นิรุชฺฌตีติ ตญฺจ ปน เม ภิยฺโยโส มตฺตาย น
ปกฺขายติ อปฺเปวนาม ภนฺเต สเก อาจริยเก ภควโต จิตฺตํ
อาราเธยฺยํ ปญฺหสฺส เวยฺยกรเณนาติ ฯ
[๓๗๒] กินฺติ ปน เต อุทายิ สเก อาจริยเก โหตีติ ฯ
อมฺหากํ ภนฺเต สเก อาจริยเก เอวํ โหติ อยํ ปรโม วณฺโณ
อยํ ปรโม วณฺโณติ ฯ ยมฺปน เต ตํ ๒ อุทายิ สเก อาจริยเก
เอวํ โหติ อยํ ปรโม วณฺโณ อยํ ปรโม วณฺโณติ กตโม
ปน โส ปรโม วณฺโณติ ฯ ยสฺมา ภนฺเต วณฺณา อญฺโญ
วณฺโณ อุตฺตริตโร วา ปณีตตโร วา นตฺถิ โส ปรโม
วณฺโณติ ฯ กตโม ปน โส อุทายิ วณฺโณ ยสฺมา วณฺณา
อญฺโญ วณฺโณ อุตฺตริตโร วา ปณีตตโร วา นตฺถีติ ฯ ยสฺมา
ภนฺเต วณฺณา อญฺโญ วณฺโณ อุตฺตริตโร วา ปณีตตโร วา
นตฺถิ โส ปรโม วณฺโณติ ฯ
[๓๗๓] ทีฆาปิ โข เต เอสา อุทายิ ผเรยฺย ยสฺมา ภนฺเต
วณฺณา อญฺโญ วณฺโณ อุตฺตริตโร วา ปณีตตโร วา นตฺถิ
โส ปรโม วณฺโณติ วเทสิ ตญฺจ วณฺณํ น ปญฺญาเปสิ ฯ
เสยฺยถาปิ อุทายิ ปุริโส เอวํ วเทยฺย อหํ ยา อิมสฺมึ ชนปเท
ชนปทกลฺยาณี ตํ อิจฺฉามิ ตํ กาเมมีติ ฯ ตเมนํ เอวํ วเทยฺยุํ
#๑ ยุ. เตติ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๒ ยุ. เอตํ ฯ