พระสุตันตปิฎกบาลี: 24/348/216
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ทสกเอกาทสกนิปาตา
ปริเยสิตํ อนุวิจริตํ มนสา ตมฺปิ น มนสิกเรยฺย มนสิ จ ปน
กเรยฺยาติ ฯ อิธานนฺท ภิกฺขุ เอวํ มนสิกโรติ เอตํ สนฺตํ เอตํ
ปณีตํ ยทิทํ สพฺพสงฺขารสมโถ สพฺพูปธิปฏินิสฺสคฺโค ตณฺหกฺขโย
วิราโค นิโรโธ นิพฺพานนฺติ เอวํ โข อานนฺท สิยา ภิกฺขุโน ตถารูโป
สมาธิปฏิลาโภ ยถา น จกฺขุํ มนสิกเรยฺย น รูปํ มนสิกเรยฺย
น โสตํ มนสิกเรยฺย น สทฺทํ มนสิกเรยฺย น ฆานํ มนสิกเรยฺย
น คนฺธํ มนสิกเรยฺย น ชิวฺหํ มนสิกเรยฺย น รสํ มนสิกเรยฺย
น กายํ มนสิกเรยฺย น โผฏฺฐพฺพํ มนสิกเรยฺย น ปฐวึ มนสิกเรยฺย
น อาปํ มนสิกเรยฺย น เตชํ มนสิกเรยฺย น วายํ มนสิกเรยฺย
น อากาสานญฺจายตนํ มนสิกเรยฺย น วิญฺญาณญฺจายตนํ
มนสิกเรยฺย น อากิญฺจญฺญายตนํ มนสิกเรยฺย น เนวสญฺญานาสญฺญายตนํ
มนสิกเรยฺย น อิธโลกํ มนสิกเรยฺย น ปรโลกํ
มนสิกเรยฺย ยมิทํ ทิฏฺฐํ สุตํ มุตํ วิญฺญาตํ ปตฺตํ ปริเยสิตํ
อนุวิจริตํ มนสา ตมฺปิ น มนสิกเรยฺย มนสิ จ ปน กเรยฺยาติ ฯ
[๒๑๖] ๙ เอกํ สมยํ ภควา นาทิเก ๑ วิหรติ อิญฺชกาวสเถ ๒ ฯ
อถโข อายสฺมา สนฺโธ ๓ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา
ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข
อายสฺมนฺตํ สนฺธํ ภควา เอตทโวจ อาชานียฌายิตํ โข สนฺธ ฌาย ๔
มา ขฬุงฺคฌายิตํ ๕ กถญฺจ สนฺธ ๖ ขฬุงฺคฌายิตํ โหติ อสฺสขฬุงฺโค
#๑ ม. ยุ. นาติเก ฯ ๒ ม. ยุ. คิญฺชกาวสเถ ฯ ๓ โป. ม. สทฺโธ ฯ อิโต
#ปรํ เอวเมว ญาตพฺพํ ฯ ๔ โป. ฌายิตํ ฯ ยุ. ฌายถ ฯ ๕ ม. ยุ. ขฬุงฺกฌายิตํ ฯ
#๖ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ