พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/347/295
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
ภยนฺติ กามานเมตํ อธิวจนํ กามราครตฺตายํ ภิกฺขเว ฉนฺทราควินิพทฺโธ
ทิฏฺฐธมฺมิกาปิ ภยา น ปริมุจฺจติ สมฺปรายิกาปิ ภยา น
ปริมุจฺจติ ตสฺมา ภยนฺติ กามานเมตํ อธิวจนํ ฯ กสฺมา จ
ภิกฺขเว ทุกฺขนฺติ ... โรโคติ ... คณฺโฑติ ... สงฺโคติ ... ปงฺโกติ
กามานเมตํ อธิวจนํ กามราครตฺตายํ ภิกฺขเว ฉนฺทราควินิพทฺโธ
ทิฏฺฐธมฺมิกาปิ ปงฺกา น ปริมุจฺจติ สมฺปรายิกาปิ ปงฺกา น
ปริมุจฺจติ ตสฺมา ปงฺโกติ กามานเมตํ อธิวจนนฺติ ฯ
ภยํ ทุกฺขญฺจ โรโค จ ๑ สงฺโค ปงฺโก จ อุภยํ
เอเต กามา ปวุจฺจนฺติ ยตฺถ สตฺโต ๒ ปุถุชฺชโน
อุปาทาเน ภยํ ทิสฺวา ชาติมรณสมฺภเว
อนุปาทา วิมุจฺจนฺติ ชาติมรณสงฺขเย
เต เขมปฺปตฺตา สุขิโน ทิฏฺฐธมฺมาภินิพฺพุตา
สพฺเพ เวรภยาตีตา ๓ สพฺพทุกฺขํ อุปจฺจคุนฺติ ฯ
[๒๙๕] ๒๔ ฉหิ ภิกฺขเว ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ภิกฺขุ หิมวนฺตํ
ปพฺพตราชํ ปทาเลยฺย โก ปน วาโท ฉวาย อวิชฺชาย กตเมหิ ฉหิ
อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ สมาธิสฺส สมาปตฺติกุสโล โหติ สมาธิสฺส ฐิติกุสโล
โหติ สมาธิสฺส วุฏฺฐานกุสโล โหติ สมาธิสฺส กลฺลตากุสโล ๔ โหติ
สมาธิสฺส โคจรกุสโล โหติ สมาธิสฺส อภินิหารกุสโล โหติ อิเมหิ
โข ภิกฺขเว ฉหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ภิกฺขุ หิมวนฺตํ ปพฺพตราชํ
ปทาเลยฺย โก ปน วาโท ฉวาย อวิชฺชายาติ ฯ
#๑ ม. ยุ. ภยํ ทุกฺขํ โรโค คณฺโฑ ฯ ๒ โป. สงฺโค ฯ ๓ ม. ยุ. สพฺพเวร ... ฯ
#๔ ม. ยุ. กลฺลิตกุสโล ฯ