พระสุตันตปิฎกบาลี: 17/340/611
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส ขนฺธวารวคฺโค
ตสฺสุทฺทานํ
สมาธิ สมาปตฺติ ฐิติ วุฏฺฐานํ กลฺลิตารมฺมเณน จ
โคจโร อภินีหาโร สกฺกจฺจสาตจฺจการี
อโถปิ สปฺปายนฺติ ฯ
ขนฺธวารวคฺคสํยุตฺตํ สมตฺตํ ฯ
ตตฺร วคฺคุทฺทานํ
นกุลปิตา อนิจฺจญฺจ ภารํ นตุมฺหาเกน จ
อตฺตทีเปน ปญฺญาโส ปฐโมติ ปวุจฺจติ ฯ
อุปาโย อรหํ ขชฺชนิโย เถรํ ปุปฺเผน ปญฺจมํ
มชฺเฌปณฺณาสโกสโล สมฺพุทฺเธน ปกาสิตํ ฯ
อนฺตํ ธมฺมกถิกาวิชฺชา กุกฺกุฬํ ทิฏฺฐิปญฺจมํ
ตติโย ปณฺณาสโก วุตฺโต นิปาโตติ ปวุจฺจตีติ ฯ
ขนฺธราธทิฏฺฐิ จ โอกฺกนฺติ อุปฺปาเทน กิเลเสน จ
สารีปุตฺโต จ นาโค จ สุปณฺณคนฺธพฺพกายิกา
พลาโห วจฺฉโคตฺโต จ ฌาเนน ภวติ เตรสาติ ฯ
__________________