พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/340/332      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    ภควตา    สทฺธึ   สมฺโมทิ   สมฺโมทนียํ
กถํ  สาราณียํ  วีติสาเรตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน โข
ชาณุสฺโสณิ   พฺราหฺมโณ   ยาวตโก   อโหสิ   ปิโลติกาย   ปริพฺพาชเกน
สทฺธึ   กถาสลฺลาโป   ตํ   สพฺพํ  ภควโต  อาโรเจสิ  ฯ  เอวํ  วุตฺเต
ภควา    ชาณุสฺโสณึ    พฺราหฺมณํ    เอตทโวจ    น   โข   พฺราหฺมณ
เอตฺตาวตา    หตฺถิปโทปโม    วิตฺถาเรน    ปริปูโร    โหติ    อปิจ
พฺราหฺมณ    ยถา    หตฺถิปโทปโม    วิตฺถาเรน   ปริปูโร   โหติ   ตํ
สุณาหิ    สาธุกํ    มนสิกโรหิ   ภาสิสฺสามีติ   ฯ   เอวํ   โภติ   โข
ชาณุสฺโสณิ พฺราหฺมโณ ภควโต ปจฺจสฺโสสิ ฯ
 [๓๓๒]   ภควา   เอตทโวจ   เสยฺยถาปิ   พฺราหฺมณ  นาควนิโก
นาควนํ   ปวิเสยฺย   โส   ปสฺเสยฺย  นาควเน  มหนฺตํ  หตฺถิปทํ  ทีฆโต
จ   อายตํ   ติริยญฺจ   วิตฺถตํ   โย   โหติ   กุสโล  นาควนิโก  เนว
ตาว   นิฏฺฐํ   คจฺฉติ  มหา  วต  โภ  นาโคติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ
สนฺติ   หิ   พฺราหฺมณ   นาควเน   วามนิกา  นาม  หตฺถินิโย  มหาปทา
ตาสมฺเปตํ   ปทํ   อสฺสาติ   ฯ   โส  ตมนุคจฺฉติ  ตมนุคจฺฉนฺโต  ปสฺสติ
นาควเน    มหนฺตํ   หตฺถิปทํ   ทีฆโต   จ   อายตํ   ติริยญฺจ   วิตฺถตํ
อุจฺจา   จ   นิเสวิตํ  โย  โหติ  กุสโล  นาควนิโก  เนว  ตาว  นิฏฺฐํ
คจฺฉติ   มหา   วต   โภ   นาโคติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ  สนฺติ  หิ
พฺราหฺมณ    นาควเน    อุจฺจากฬาริกา    นาม   หตฺถินิโย   มหาปทา
ตาสมฺเปตํ   ปทํ   อสฺสาติ   ฯ   โส  ตมนุคจฺฉติ  ตมนุคจฺฉนฺโต  ปสฺสติ