พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/335/290      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            อุปาทิยติ ฯ เอวํ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ จิตฺเต จิตฺตานุปสฺสี วิหรติ ฯ
                  จิตฺตานุปสฺสนา นิฏฺฐิตา ฯ
 [๒๙๐]  กถญฺจ
 [๑]  ภิกฺขเว ภิกฺขุ ธมฺเมสุ ธมฺมานุปสฺสี วิหรติ ฯ
อิธ   ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  ธมฺเมสุ  ธมฺมานุปสฺสี  วิหรติ  ปญฺจสุ  นีวรเณสุ  ฯ
กถญฺจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  ธมฺเมสุ  ธมฺมานุปสฺสี  วิหรติ  ปญฺจสุ  นีวรเณสุ ฯ
อิธ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   สนฺตํ   วา   อชฺฌตฺตํ   กามจฺฉนฺทํ   อตฺถิ  เม
อชฺฌตฺตํ   กามจฺฉนฺโทติ   ปชานาติ   อสนฺตํ   วา   อชฺฌตฺตํ  กามจฺฉนฺทํ
นตฺถิ   เม   อชฺฌตฺตํ   กามจฺฉนฺโทติ   ปชานาติ  ยถา  จ  อนุปฺปนฺนสฺส
กามจฺฉนฺทสฺส   อุปฺปาโท   โหติ   ตญฺจ  ปชานาติ  ยถา  จ  อุปฺปนฺนสฺส
กามจฺฉนฺทสฺส   ปหานํ   โหติ   ตญฺจ   ปชานาติ   ยถา   จ   ปหีนสฺส
กามจฺฉนฺทสฺส   อายตึ   อนุปฺปาโท   โหติ   ตญฺจ   ปชานาติ  ฯ  สนฺตํ
วา   อชฺฌตฺตํ   พฺยาปาทํ   อตฺถิ   เม  อชฺฌตฺตํ  พฺยาปาโทติ  ปชานาติ
อสนฺตํ   วา   อชฺฌตฺตํ   พฺยาปาทํ   นตฺถิ   เม   อชฺฌตฺตํ  พฺยาปาโทติ
ปชานาติ    ยถา    จ   อนุปฺปนฺนสฺส   พฺยาปาทสฺส   อุปฺปาโท   โหติ
ตญฺจ   ปชานาติ   ยถา   จ   อุปฺปนฺนสฺส   พฺยาปาทสฺส   ปหานํ  โหติ
ตญฺจ   ปชานาติ   ยถา   จ   ปหีนสฺส  พฺยาปาทสฺส  อายตึ  อนุปฺปาโท
โหติ   ตญฺจ   ปชานาติ   ฯ   สนฺตํ  วา  อชฺฌตฺตํ  ถีนมิทฺธํ  ๒  อตฺถิ
เม   อชฺฌตฺตํ   ถีนมิทฺธนฺติ   ปชานาติ   อสนฺตํ   วา  อชฺฌตฺตํ  ถีนมิทฺธํผ
นตฺถิ   เม   อชฺฌตฺตํ   ถีนมิทฺธนฺติ   ปชานาติ   ยถา   จ  อนุปฺปนฺนสฺส
ถีนมิทฺธสฺส   อุปฺปาโท   โหติ   ตญฺจ   ปชานาติ   ยถา  จ  อุปฺปนฺนสฺส
#๑ ม. สพฺพตฺถ ปน สทฺโท ทิสฺสติ ฯ ๒ ม. ถินมิทฺธํ ฯ สพฺพตฺถ เอวํ ญาตพฺพํ ฯ