พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/327/520
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
นานตฺตสญฺญานํ อมนสิการา อนนฺโต อากาโสติ อากาสานญฺจายตนํ
อุปสมฺปชฺช วิหรติ อิทํ วุจฺจติ อากาสานญฺจายตนนฺติ ฯ โส
ขฺวาหํ อาวุโส สพฺพโส รูปสญฺญานํ สมติกฺกมา ปฏิฆสญฺญานํ
อตฺถงฺคมา นานตฺตสญฺญานํ อมนสิการา อนนฺโต อากาโสติ
อากาสานญฺจายตนํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิ ฯ ตสฺส มยฺหํ อาวุโส อิมินา
วิหาเรน วิหรโต รูปสหคตา สญฺญามนสิการา สมุทาจรนฺติ ฯ
อถ โข มํ อาวุโส ภควา อิทฺธิยา อุปสงฺกมิตฺวา เอตทโวจ
โมคฺคลฺลาน โมคฺคลฺลาน มา พฺราหฺมณ อากาสานญฺจายตนํ
ปมาโท อากาสานญฺจายตเน จิตฺตํ สณฺฐเปหิ อากาสานญฺจายตเน
จิตฺตํ เอโกทึ กโรหิ อากาสานญฺจายตเน จิตฺตํ สมาทหาติ ฯ
โส ขฺวาหํ อาวุโส อปเรน สมเยน สพฺพโส รูปสญฺญานํ สมติกฺกมา
ปฏิฆสญฺญานํ อตฺถงฺคมา นานตฺตสญฺญานํ อมนสิการา อนนฺโต
อากาโสติ อากาสานญฺจายตนํ อุปสมฺปชฺช วิหาสึ ฯ ยํ หิ ตํ
อาวุโส สมฺมา วทมาโน วเทยฺย ฯเปฯ มหาภิญฺญตํ ปตฺโตติ ฯ
[๕๒๐] วิญฺญาณญฺจายตนํ วิญฺญาณญฺจายตนนฺติ วุจฺจติ กตมํ
นุ โข วิญฺญาณญฺจายตนนฺติ ฯ ตสฺส มยฺหํ อาวุโส เอตทโหสิ อิธ
ภิกฺขุ สพฺพโส อากาสานญฺจายตนํ สมติกฺกมฺม อนนฺตํ วิญฺญาณนฺติ
วิญฺญาณญฺจายตนํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ อิทํ วุจฺจติ วิญฺญาณญฺจายตนนฺติ ฯ
โส ขฺวาหํ อาวุโส สพฺพโส อากาสานญฺจายตนํ
สมติกฺกมฺม อนนฺตํ วิญฺญาณนฺติ วิญฺญาณญฺจายตนํ อุปสมฺปชฺช