พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/32/14      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            ปธานมนฺวาย    อนุโยคมนฺวาย   อปฺปมาทมนฺวาย   สมฺมามนสิการมนฺวาย
ตถารูปํ   เจโตสมาธึ   ผุสติ   ยถาสมาหิเต   จิตฺเต   ตํ  ปุพฺเพนิวาสํ
อนุสฺสรติ   ตโต   ปรํ   นานุสฺสรติ   ฯ  โส  เอวมาห  โย  โข  โส
ภวํ   พฺรหฺมา   มหาพฺรหฺมา   อภิภู   อนภิภูโต   อญฺญทตฺถุทโส  วสวตฺติ
อิสฺสโร   กตฺตา   นิมฺมิตา  เสฏฺโฐ  สชฺชิตา  วสี  ปิตา  ภูตภพฺยานํ  ฯ
เยน   มยํ   โภตา   พฺรหฺมุนา   นิมฺมิตา   โส  นิจฺโจ  ธุโว  สสฺสโต
ทีฆายุโก  ๑  อวิปริณามธมฺโม  สสฺสติสมํ  ตเถว  ฐสฺสติ  ฯ เย ปน มยํ
อหุมฺหา   เตน   โภตา   พฺรหฺมุนา  นิมฺมิตา  เต  มยํ  อนิจฺจา  อธุวา
อสสฺสตา  ๒  อปฺปายุกา  จวนธมฺมา  อิตฺถตฺตํ  อาคตาติ  ฯ  เอวํวิหิตกํ
โภ  ๓  ตุเมฺห  อายสฺมนฺโต  อิสฺสรกุตฺตํ  พฺรหฺมกุตฺตํ  อาจริยกํ  อคฺคญฺญํ
ปญฺญเปถาติ   ฯ   เต   เอวมาหํสุ   เอวํ   โข  โน  อาวุโส  โคตม
สุตํ    ยเถวายสฺมา    โคตโม   อาหาติ   ฯ   อคฺคญฺญญฺจาหํ   ภคฺคว
ปชานามิ ฯ สงฺขิตฺตํ ฯ ยทภิชานํ ตถาคโต โน อนยํ อาปชฺชติ ฯ
 [๑๔]    สนฺติ    ภคฺคว   เอเก   สมณพฺราหฺมณา   ขิฑฺฑาปโทสิกํ
อาจริยกํ   อคฺคญฺญํ   ปญฺญเปนฺติ   ตฺยาหํ   อุปสงฺกมิตฺวา   เอวํ  วทามิ
สจฺจํ   กิร   ตุเมฺห   อายสฺมนฺโต   ขิฑฺฑาปโทสิกํ   อาจริยกํ   อคฺคญฺญํ
ปญฺญเปถาติ   ฯ   เต   จ   เม   เอวํ   ปุฏฺฐา  อามาติ  ปฏิชานนฺติ
ตฺยาหํ   เอวํ  วทามิ  กถํวิหิตกํ  ปน  ตุเมฺห  อายสฺมนฺโต  ขิฑฺฑาปโทสิกํ
อาจริยกํ     อคฺคญฺญํ     ปญฺญเปถาติ    ฯ    เต    มยา    ปุฏฺฐา
น    สํปายนฺติ   อสํปายนฺตา   มมํเยว   ปฏิปุจฺฉนฺติ   เตสาหํ   ปุฏฺโฐ
#๑-๒ ม. ยุ. อยํ น ทิสฺสติ ฯ  ๓ ม. ยุ. โน ฯ