พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/31/13      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            วา   อาภสฺสรกายา   จวิตฺวา   สุญฺญํ   พฺรหฺมวิมานํ   อุปปชฺชนฺติ  ตสฺส
สตฺตสฺส   สหพฺยตํ   เตปิ   ตตฺถ   โหนฺติ  มโนมยา  ปีติภกฺขา  สยํปภา
อนฺตลิกฺขจรา   สุภฏฺฐายิโน   จิรํ   ทีฆมทฺธานํ   ติฏฺฐนฺติ  ฯ  ตตฺราวุโส
โย   โส  สตฺโต  ปฐมํ  อุปปนฺโน  ตสฺส  เอวํ  โหติ  อหมสฺมิ  พฺรหฺมา
มหาพฺรหฺมา   อภิภู   อนภิภูโต   อญฺญทตฺถุทโส  วสวตฺติ  อิสฺสโร  กตฺตา
นิมฺมิตา   เสฏฺโฐ   สชฺชิตา  วสี  ปิตา  ภูตภพฺยานํ  มยา  อิเม  สตฺตา
นิมฺมิตา   ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ  มมญฺหิ  ปุพฺเพ  เอตทโหสิ  อโห  วต
อญฺเญปิ    สตฺตา   อิตฺถตฺตํ   อาคจฺเฉยฺยุนฺติ   อิติ   มมญฺจ   มโนปณิธิ
อิเม  จ  สตฺตา  อิตฺถตฺตํ  อาคตาติ  ฯ  เยปิ เต สตฺตา ปจฺฉา อุปปนฺนา
เตสํปิ   เอวํ   โหติ   อยํ   โข   ภวํ   พฺรหฺมา   มหาพฺรหฺมา  อภิภู
อนภิภูโต   อญฺญทตฺถุทโส   วสวตฺติ   อิสฺสโร   กตฺตา  นิมฺมิตา  เสฏฺโฐ
สชฺชิตา    วสี   ปิตา   ภูตภพฺยานํ   อิมินา   มยํ   โภตา   พฺรหฺมุนา
นิมฺมิตา  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ  อิมญฺหิ มยํ อทฺทสาม
 [๑] ปฐมํ อุปปนฺนํ
มยํ  ปนมฺหา  ปจฺฉา  อุปปนฺนาติ  ฯ  ตตฺราวุโส  โย  โส  สตฺโต  ปฐมํ
อุปปนฺโน   โส   ทีฆายุกตโร  จ  โหติ  วณฺณวนฺตตโร  จ  มเหสกฺขตโร
จ   ฯ  เย  ปน  เต  สตฺตา  ปจฺฉา  อุปปนฺนา  เต  อปฺปายุกตรา  จ
โหนฺติ   ทุพฺพณฺณตรา   จ   อปฺเปสกฺขตรา   จ   ฯ  ฐานํ  โข  ปเนตํ
อาวุโส    วิชฺชติ   ยํ   อญฺญตโร   สตฺโต   ตมฺหา   กายา   จวิตฺวา
อิตฺถตฺตํ   อาคจฺฉติ   อิตฺถตฺตํ   อาคโต   สมาโน  อคารสฺมา  อนคาริยํ
ปพฺพชติ    อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพชิโต   สมาโน   อาตปฺปมนฺวาย
#ม. ยุ. อิธ ฯ