พระสุตันตปิฎกบาลี: 20/301/528      
      สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอกทุกติกนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
            ปริปูรการี   ปญฺญาย   ปริปูรการี   โส   ยานิ   ตานิ  ขุทฺทานุขุทฺทกานิ
สิกฺขาปทานิ   ตานิ   อาปชฺชติปิ   วุฏฺฐาติปิ   ตํ   กิสฺส   เหตุ  น  หิ
เมตฺถ   ภิกฺขเว   อภพฺพตา   วุตฺตา  ยานิ  จ  โข  ตานิ  สิกฺขาปทานิ
อาทิพฺรหฺมจริยกานิ    พฺรหฺมจริยสารุปฺปานิ   ตตฺถ   ธุวสีโล   จ   โหติ
ฐิตสีโล   จ   สมาทาย   สิกฺขติ   สิกฺขาปเทสุ   โส   อาสวานํ  ขยา
อนาสวํ   เจโตวิมุตฺตึ   ปญฺญาวิมุตฺตึ   ทิฏฺเฐว   ธมฺเม   สยํ   อภิญฺญา
สจฺฉิกตฺวา   อุปสมฺปชฺช   วิหรติ   อิติ  โข  ภิกฺขเว  ปเทสํ  ปเทสการี
อาราเธติ   ปริปูรํ   ปริปูรการี  อวญฺฌานิเตฺววาหํ  ภิกฺขเว  สิกฺขาปทานิ
วทามีติ ฯ
 [๕๒๘]   ๘๙   สาธิกมิทํ  ภิกฺขเว  ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสตํ  อนฺวฑฺฒมาสํ
อุทฺเทสํ   อาคจฺฉติ   ยตฺถ   อตฺถกามา   กุลปุตฺตา  สิกฺขนฺติ  ฯ  ติสฺโส
อิมา   ภิกฺขเว   สิกฺขา   ยตฺเถตํ   สพฺพํ   สโมธานํ   คจฺฉติ   กตมา
ติสฺโส    อธิสีลสิกฺขา    อธิจิตฺตสิกฺขา    อธิปญฺญาสิกฺขา    อิมา   โข
ภิกฺขเว   ติสฺโส   สิกฺขา   ยตฺเถตํ   สพฺพํ   สโมธานํ  คจฺฉติ  ฯ  อิธ
ภิกฺขเว   ภิกฺขุ  สีเลสุ  ปริปูรการี  โหติ  สมาธิสฺมึ  ปริปูรการี  ปญฺญาย
ปริปูรการี   โส   ยานิ   ตานิ   ขุทฺทานุขุทฺทกานิ   สิกฺขาปทานิ   ตานิ
อาปชฺชติปิ   วุฏฺฐาติปิ   ตํ   กิสฺส   เหตุ   น   หิ   เมตฺถ   ภิกฺขเว
อภพฺพตา   วุตฺตา  ยานิ  จ  โข  ตานิ  สิกฺขาปทานิ  อาทิพฺรหฺมจริยกานิ
พฺรหฺมจริยสารุปฺปานิ   ตตฺถ   ธุวสีโล   จ  โหติ  ฐิตสีโล  จ  สมาทาย
สิกฺขติ    สิกฺขาปเทสุ   โส   อาสวานํ   ขยา   อนาสวํ   เจโตวิมุตฺตึ