พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/300/248
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
มยํ ตํ ภควนฺตํ ทสฺสนาย อุปสงฺกเมยฺยาม อรหนฺตํ สมฺมาสมฺพุทฺธนฺติ ฯ
เอวํ ภทฺทนฺตวาติ โข ปญฺจสิโข คนฺธพฺพปุตฺโต
สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา เวฬุวปณฺฑุวีณํ อาทาย เยน
อินฺทสาลคุหา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา เอตฺตาวตา เม
ภควา เนว อวิทูเร โข ๑ วสติ นาจฺจาสนฺเนน สทฺทญฺจ เม โสสฺสตีติ
เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข ปญฺจสิโข คนฺธพฺพปุตฺโต
เวฬุวปณฺฑุวีณํ อาทาย ๒ อสฺสาเวสิ อิมา จ คาถาโย อภาสิ
พุทฺธูปสญฺหิตา ธมฺมูปสญฺหิตา สงฺฆูปสญฺหิตา ๓ อรหนฺตูปสญฺหิตา
กามูปสญฺหิตา
[๒๔๘] วนฺเท เต ปิตรํ ภทฺเท ติมฺพรุํ สุริยวจฺฉเส ๔
เยน ชาตาสิ กลฺยาณี อานนฺทชนนี มม ฯ
วาโตว เสทตํ กนฺโต ปานียํว ปิปาสโต
องฺคิรํสี ๕ ปิยา เมสิ ธมฺโม อรหตํ ๖ อิว ฯ
อาตุรสฺเสว เภสชฺชํ โภชนํว ชิฆจฺฉโต
ปรินิพฺพาปยิ ๗ ภทฺเท ชลนฺตมิว วารินา ฯ
สีโตทกํ โปกฺขรณึ ยุตฺตํ กิญฺชกฺขเรณุนา
นาโค ฆมฺมาภิตตฺโตว โอคาเห เต ถนูทรํ ฯ
อจฺจงฺกุโสว นาโค จ ชิตํ เม ตุตฺตโตมรํ
การณํ นปฺปชานามิ สมฺมตฺโต ลกฺขณูรุยา ฯ
#๑ ม. อวิทูเร ภวิสฺสติ ฯ ๒ ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๓ สี. สงฺฆูปสญฺหิตาติ ปาโฐ
#น ทิสฺสติ ฯ ๔ สี. ยุ. สุริยวจฺจเส ฯ ๕ ม. องฺครสิ ฯ ยุ. องฺคีรสี ฯ ๖ ม.
#อรหตามิว ฯ ๗ ม. ปรินิพฺพาปย มํ ฯ