พระสุตันตปิฎกบาลี: 30/298/612 613 614
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส จูฬนิทฺเทโส
ทตฺวา อนนฺตรา น ลภนฺติ กาลํ อาคเมนฺติ เนวายํ ธมฺโม ฯ
โย ทิฏฺเฐว ธมฺเม อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ ภาเวติ ตสฺส มคฺคสฺส
อนนฺตรา สมนนฺตรา อธิคจฺฉเตว ผลํ วินฺทติ ปฏิลภติ น ปรตฺถ
น ปรโลเก เอวํ อกาลิกนฺติ สนฺทิฏฺฐิกมกาลิกํ ฯ
[๖๑๒] ตณฺหกฺขยมนีติกนฺติ ตณฺหาติ รูปตณฺหา สทฺทตณฺหา
คนฺธตณฺหา รสตณฺหา โผฏฺฐพฺพตณฺหา ธมฺมตณฺหา ฯ ตณฺหกฺขยนฺติ
ตณฺหกฺขยํ ราคกฺขยํ โทสกฺขยํ โมหกฺขยํ คติกฺขยํ อุปปตฺติกฺขยํ
ปฏิสนฺธิกฺขยํ ภวกฺขยํ สํสารกฺขยํ วฏฺฏกฺขยํ ฯ อนีติกนฺติ
อีติ วุจฺจนฺติ กิเลสา จ ขนฺธา จ อภิสงฺขารา จ ฯ อีติปฺปหานํ
อีติวูปสโม อีติปฏินิสฺสคฺโค อีติปฏิปฺปสฺสทฺธิ อมตํ นิพฺพานนฺติ
ตณฺหกฺขยมนีติกํ ฯ
[๖๑๓] ยสฺส นตฺถิ อุปมา กฺวจีติ ยสฺสาติ นิพฺพานสฺส ฯ
นตฺถิ อุปมาติ อุปมา นตฺถิ อุปนิธา นตฺถิ สทิสํ นตฺถิ ปฏิภาโค
นตฺถิ น สํวิชฺชติ นุปลพฺภตีติ นตฺถิ อุปมา ฯ กฺวจีติ กฺวจิ
กิมฺหิจิ กตฺถจิ อชฺฌตฺตํ วา พหิทฺธา วา อชฺฌตฺตพหิทฺธา วาติ
ยสฺส นตฺถิ อุปมา กฺวจิ ฯ เตนาห โส พาวรี พฺราหฺมโณ
โย เต ธมฺมมเทเสสิ สนฺทิฏฺฐิกมกาลิกํ
ตณฺหกฺขยมนีติกํ ยสฺส นตฺถิ อุปมา กฺวจีติ ฯ
[๖๑๔] นาหํ ตมฺหา วิปฺปวสามิ มุหุตฺตมปิ พฺราหฺมณ
โคตมา ภูริปญฺญาณา โคตมา ภูริเมธสา ฯ