พระสุตันตปิฎกบาลี: 19/290/975 976 977      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส มหาวารวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            สทฺธา   นิวิฏฺฐา   มูลชาตา   ปติฏฺฐิตา   ทฬฺหา   อสํหาริยา   สมเณน
วา  พฺราหฺมเณน  วา  เทเวน  วา  มาเรน  วา  พฺรหฺมุนา  วา เกนจิ
วา   โลกสฺมึ   ฯ   อิมมฺหิ  เจ  ภิกฺขเว  สมเย  อุณฺณาโภ  พฺราหฺมโณ
กาลํ   กเรยฺย   นตฺถิ  ตํ  ๑  สญฺโญชนํ  เยน  สญฺโญชเนน  สญฺญุตฺโต
อุณฺณาโภ พฺราหฺมโณ ปุน อิมํ โลกํ อาคจฺเฉยฺยาติ ฯ
 [๙๗๕]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ   สมยํ  ภควา  สาเกเต  วิหรติ
อญฺชนวเน   มิคทาเย   ฯ   ตตฺร  โข  ภควา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  อตฺถิ
นุ   โข   ภิกฺขเว  ปริยาโย  ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม  ยานิ  ปญฺจินฺทฺริยานิ
ตานิ   ปญฺจ   พลานิ   โหนฺติ  ยานิ  ปญฺจ  พลานิ  ตานิ  ปญฺจินฺทฺริยานิ
โหนฺตีติ    ฯ    ภควํมูลกา    โน    ภนฺเต    ธมฺมา   ภควํเนตฺติกา
ภควํปฏิสรณา    สาธุ   วต   ภนฺเต   ภควนฺตํเยว   ปฏิภาตุ   เอตสฺส
ภาสิตสฺส อตฺโถ ภควโต สุตฺวา ภิกฺขู ธาเรสฺสนฺตีติ ฯเปฯ
 [๙๗๖]   อตฺถิ   ภิกฺขเว   ปริยาโย   ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม  ยานิ
ปญฺจินฺทฺริยานิ    ตานิ   ปญฺจ   พลานิ   โหนฺติ   ยานิ   ปญฺจ   พลานิ
ตานิ   ปญฺจินฺทฺริยานิ   โหนฺติ   ฯ   กตโม   จ  ภิกฺขเว  ปริยาโย  ยํ
ปริยายํ   อาคมฺม   ยานิ   ปญฺจินฺทฺริยานิ   ตานิ   ปญฺจ  พลานิ  โหนฺติ
ยานิ ปญฺจ พลานิ ตานิ ปญฺจินฺทฺริยานิ โหนฺติ ฯ
 [๙๗๗]   ยํ   ภิกฺขเว  สทฺธินฺทฺริยํ  ตํ  สทฺธาพลํ  ยํ  สทฺธาพลํ  ตํ
สทฺธินฺทฺริยํ  ยํ  วิริยินฺทฺริยํ  ตํ  วิริยพลํ  ยํ  วิริยพลํ ตํ วิริยินฺทฺริยํ
ยํ   สตินฺทฺริยํ   ตํ   สตพลํ   ยํ  สติพลํ  ตํ  สตินฺทฺริยํ  ยํ  สมาธินฺทฺริยํ
#๑ โป. ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ