พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/288/237 238 239 240
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
อาคตมฺห อิมํ ธมฺมสมยํ
ทกฺขิตาเยว ๑ อปราชิตสงฺฆนฺติ ฯ
[๒๓๗] อถโข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ
ตตฺร ภิกฺขโว สมาทหํสุ
จิตฺตํ อตฺตโน อุชุกมกํสุ
สารถีว เนตฺตานิ คเหตฺวา
อินฺทฺริยานิ รกฺขนฺติ ปณฺฑิตาติ ฯ
[๒๓๘] อถโข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ
เฉตฺวา ขีลํ เฉตฺวา ปลีฆํ
อินฺทขีลํ โอหจฺจมเนชา ๒
เต จรนฺติ สุทฺธา วิมลา
จกฺขุมตา สุทนฺตา สุสูนาคาติ ๓ ฯ
[๒๓๙] อถโข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ
เย เกจิ พุทฺธํ สรณํ คตาเส
น เต คมิสฺสนฺติ อปายภูมึ ๔
ปหาย มานุสํ เทหํ
เทวกายํ ปริปูเรสฺสนฺตีติ ฯ
[๒๔๐] อถโข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ เยภุยฺเยน ภิกฺขเว
ทสสุ โลกธาตูสุ เทวตา สนฺนิปติตา โหนฺติ ตถาคตํ ทสฺสนาย
#๑ ม. ยุ. ทกฺขิตาเย ฯ ๒ ม. ยุ. อูหจฺจมเนชา ฯ ๓ ม. ยุ. สุสุนาคาติ ฯ
#๔ สพฺพตฺถ ปายโต อปายนฺติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ