พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/281/287 288
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
สมุทยญฺจ อฏฺฐงฺคมญฺจ อสฺสาทญฺจ อาทีนวญฺจ นิสฺสรณญฺจ
ยถาภูตํ วิทิตฺวา กามตณฺหํ ปหาย กามปริฬาหํ ปฏิวิโนเทตฺวา
วิคตปิปาสา อชฺฌตฺตํ วูปสนฺตจิตฺตา วิหํสุ วา วิหรนฺติ วา
วิหริสฺสนฺติ วาติ ฯ
[๒๘๗] อถ โข ภควา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ
อาโรคฺยปรมา ๑ ลาภา นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ
อฏฺฐงฺคิโก จ มคฺคานํ เขมํ อมตคามินนฺติ ฯ
เอวํ วุตฺเต มาคณฺฑิโย ปริพฺพาชโก ภควนฺตํ เอตทโวจ อจฺฉริยํ
โภ โคตม อพฺภูตํ โภ โคตม ยาว สุภาสิตญฺจิทํ โภตา
โคตเมน อาโรคฺยปรมา ลาภา นิพฺพานํ ปรมํ สุขนฺติ มยาปิ ๒
โข เอตํ โภ โคตม สุตํ ปุพฺพกานํ ปริพฺพาชกานํ อาจริยปาจริยานํ
ภาสมานานํ อาโรคฺยปรมา ลาภา นิพฺพานํ ปรมํ สุขนฺติ ตยิทํ
โภ โคตม สเมตีติ ฯ ยํ ปน
[๓] เต มาคณฺฑิย สุตํ ปุพฺพกานํ
ปริพฺพาชกานํ อาจริยปาจริยานํ ภาสมานานํ อาโรคฺยปรมา ลาภา
นิพฺพานํ ปรมํ สุขนฺติ กตมนฺตํ อาโรคฺยํ กตมนฺตํ นิพฺพานนฺติ ฯ
เอวํ วุตฺเต มาคณฺฑิโย ปริพฺพาชโก สกาเนว สุทํ ๓ คตฺตานิ
ปาณินา อโนมชฺชติ อิทนฺตํ โภ โคตม อาโรคฺยํ อิทนฺตํ
นิพฺพานํ อหํ ๕ โภ โคตม เอตรหิ อโรโค สุขี น มํ กิญฺจิ
อาพาธตีติ ฯ
[๒๘๘] เสยฺยถาปิ มาคณฺฑิย ชจฺจนฺโธ ปุริโส โส น
#๑ ม. สพฺพตฺถ อาโรคฺยํ ปรมํ ลาภํ ฯ ๒ ม. มยาเปตํ โภ ฯ ๓ ยุ. เอตํ ฯ
#๔ ม. สุคตฺตานิ ฯ ๕ ม. ยุ. อหญฺหิ ฯ ๖ ม. มนฺติ ปาโฐ นตฺถิ ฯ