พระสุตันตปิฎกบาลี: 30/280/575
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส จูฬนิทฺเทโส
น กาเม ปตฺเถติ น กาเม ปิเหติ น กาเม อภิชปฺปติ ตสฺมา
พุทฺโธ อกาโม นิกฺกาโม จตฺตกาโม วนฺตกาโม มุตฺตกาโม ปหีนกาโม
ปฏินิสฺสฏฺฐกาโม วีตราโค วิคตราโค จตฺตราโค วนฺตราโค
มุตฺตราโค ปหีนราโค ปฏินิสฺสฏฺฐราโค นิจฺฉาโต นิพฺพุโต สีติภูโต
สุขปฏิสํเวที พฺรหฺมภูเตน อตฺตนา วิหรตีติ นิกฺกาโม ฯ
นิพฺพโนติ ราโค วนํ โทโส วนํ โมโห วนํ โกโธ วนํ อุปนาโหh
วนํ ฯเปฯ สพฺพากุสลาภิสงฺขารา วนา ฯ เต วนา พุทฺธสฺส
ภควโต ปหีนา อุจฺฉินฺนมูลา ตาลาวตฺถุกตา อนภาวงฺคตา
อายตึ อนุปฺปาทธมฺมา ตสฺมา พุทฺโธ อวโน นิพฺพโน วนาปคโต
วนวิปฺปหีโน วนวิปฺปมุตฺโต สพฺพวนวีติวตฺโตติ นิพฺพโน ฯ นาโคติ
ภควา อาคุํ น กโรตีติ นาโค ฯ น คจฺฉตีติ นาโค ฯ น
อาคจฺฉตีติ นาโค ฯเปฯ เอวํ ภควา น อาคจฺฉตีติ นาโคติ
นิกฺกาโม นิพฺพโน นาโค ฯ
[๕๗๕] กิสฺส เหตุ มุสา ภเณติ กิสฺส เหตูติ กิสฺส เหตุ
[๑]
กึการณา
[๒] กึปจฺจยาติ กิสฺส เหตุ ฯ
[๓] มุสา ภเณติ โมสวชฺชํ
ภเณยฺย มุสาวาทํ ภเณยฺย อนริยวาทํ ภเณยฺย ฯ อิเธกจฺโจ
สภคฺคโต วา ปริสคฺคโต วา ญาติมชฺฌคโต วา ปูคมชฺฌคโต วา
ราชกุลมชฺฌคโต วา อภินีโต สกฺขิปุฏฺโฐ เอหิ โภ ๔ ปุริส ยํ ชานาสิ
ตํ วเทหีติ อชานํ อาห ชานามีติ ชานํ วา อาห น ชานามีติ
อปสฺสํ วา อาห ปสฺสามีติ ปสฺสํ วา อาห น ปสฺสามีติ
#๑ ม. กึเหตุ ฯ ๒ ม. กึนิทานา ฯ ๓ ม. มุสา ภเณติ มุสา ภเณยฺย กเถยฺย
#ทีเปยฺย โวหเรยฺย ฯ ๔ ม. เอหมฺโภ ฯ